Μυστήριο τρένο μου

Δεν γίνεται να τρέχουμε στο άγνωστο μ’ ελπίδες, προσμονή και ευχολόγια...

Μυστήριο τρένο μου και δυσανάγνωστο

αλλάζεις διαρκώς τα δρομολόγια

δεν γίνεται να τρέχουμε στο άγνωστο

μ’ ελπίδες, προσμονή και ευχολόγια

Στον ίλιγγό σου δες εκτροχιάζομαι

γιατί με τρέχεις δίχως διαβατήριο

αλλιώς τον έρωτά μας τον φαντάζομαι

δεν πρόλαβα να βγάλω εισιτήριο

                     R

Που με πας

από βαγόνι σε βαγόνι με πετάς

μυστήριο και συ σαν τη ζωή

σε σπρώχνει σ’ ένα τρένο κι’ όπου βγει

ποιος να’ ναι τάχα ο προορισμός

θα μας το μάθει ίσως ο καιρός

 Μαρία