Κλαίνε

Στολίζουνε το φέρετρο που αγάπη το φιλά... 

Κλαίνε τα νεκρολούλουδα

κλαίνε απ' το πρωί

η πρώτη τους αγάπη

στο χώμα έχει θαφτεί.

 

Ο ήλιος δεν την βλέπει

η μέρα, το πρωί

μήτε η νύχτα το φεγγάρι

τ' αστέρια έχουν χαθεί...

 

Κλαίνε  όσοι αγάπησαν

της νιότης την χαρά

σήμερα δεν μοιράζουν

χαμόγελα γλυκά

 

Σήμερα ταξιδεύουν 

στον Άδη δυο πουλιά

που δεν θα κελαηδήσουν

της μέρας την χαρά.

 

Κλαίνε  τα νεκρολούλουδα

μαραίνονται πεθαίνουν

στολίζουνε το φέρετρο 

που αγάπη το φιλά. 

Γιώργος Τσελεμπής