ΓΕΙΑ ΣΟΥ

Στο κτίριο απέναντι
κάτω από μία τέντα
σ΄ έβλεπα χρόνια μοναχό,
μα, δεν αλλάξαμε οι δυο
ποτέ μας μια κουβέντα.

Τώρα έχω μέρες να σε δω,
μου λείπει η ζωγραφιά σου
και ας μην είπαμε ποτέ,
ούτ΄ έστω, ένα ¨γεια σου¨.

Ήμασταν δυο μεσ΄ στο κενό
στην σκονισμένη εικόνα,
φόντο, της πόλης το μπετόν,
και οι ζωές μας με καρμπόν
στη μοναξιά του αιώνα.

Έχω καιρό πια, να σε δω,
μου λείπει η ζωγραφιά σου
ίσως να ήταν όλ΄ αλλιώς
αν σου ΄χα πει ένα ¨γεια σου¨

ΠΑΠΑΝΟΤΗ ΑΝΑΤΟΛΗ