Φύγε σου λέω φάντασμά μου
Ποιος σου ‘χει δώσει το κλειδί
Και είσαι πάλι εδώ μπροστά μου
Γύρνα στη νέα σου ζωή…
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα
τα κάστρα μου είναι ευάλωτα
Φύγε και πέρασε η ώρα
Κανείς εδώ δεν σου χρωστά
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα…
Δεν βρίσκει άνοιξη της μοναξιάς η φόρα
Άδειο δωμάτιο, άδειο σπίτι, άδειο μυαλό
Ποτέ δεν θα ‘ρθεις εδώ μέσα – φύγε τώρα…-
Η αγάπη πέθανε… κι όμως την αγαπώ…
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα…
Φύγε σου λέω δεν μετανιώνω
Παρ’ το ‘για πάντα’ σου μακριά
Κρύψε τα μάτια σου –θυμώνω
Μου ανασταίνουν τα παλιά
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα
Μου κόστισες πολύ ζωή
Μέσα φυσάει δυο χρόνια τώρα
Χρειάζομαι λίγη σιωπή
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα…
Δεν ξημερώνει κι είναι δύσκολη η ώρα
Δεν σου ‘χει μείνει όμως κανένας πια Θεός
Και τόση ώρα –φύγε, φύγε, φύγε τώρα!-
Μ’ ακούς να ουρλιάζω στο δωμάτιο μοναχός;
Φύγε σου λέω, φύγε τώρα…
Γκρίλης Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου