Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010
Πάνω στο σώμα
Ανώφελα μπλεγμένοι
Σ’ έναν χειμώνα, χαμένο αγώνα
Σαν από πάντα ξένοι
Καίμε τις μέρες, σ’ άγριες ξέρες
Κι οι δυο γοητευμένοι
Στα μπλε σεντόνια, χωρίς συμπόνια
Στο τέλος κάτι μένει
Είναι η φωνή σου και το φιλί σου
Πάνω στο σώμα
Έχτισα δώμα
Για να κοιμάσαι νύχτες βροχερές
Έλα κοιμήσου
Θα γίνω η γη σου
Θα γίνω περιβόλι με χαρές
Πάνω στο σώμα
Έχτισα δώμα
Να κρύβεις λάθη και τις ενοχές
Έλα και κρύψου
Θα γίνω η γη σου
Θα γίνω αγκαλιά τις Κυριακές
Ανώφελα μπλεγμένοι
Στην ηθική μας, κι αυτή δική μας
Απογοητευμένοι
Για ό,τι έχει σβήσει, τι έχει αφήσει
Αντίσταση δεμένη
Φιλάω το στόμα, δικό σου χώμα
Στο τέλος κάτι μένει
Έρωτα ανθίζω, ζωή θυμίζω
Ειρήνη Ντάκου
6932 768 768
eirini.dakou@gmail.com
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου