Ακρίδες, άρχοντες κι οι ίδιοι αιρετοί

Όταν ρημάξαν οι ακρίδες το χωριό
Κάποιοι την πιάσανε αμέσως την ουσία
Αν μας χορταίνανε με στάρι δανεικό
Θα 'χαν επάνω μας για πάντα εξουσία

Όπως κατάλαβες, το κόλπο είναι παλιό
Που κάποιοι φρόντισαν και μάζεψαν τους σπόρους
Και τους αλλάξαν με χαρτάκια σαν κι αυτό
Που τους τα δίνουμε πληρώνοντας τους φόρους

Όσοι κατάλαβαν που πήγαινε η δουλειά
Αγωνιστήκανε τα πράγματα ν' αλλάξουν
Μα τους κυνήγησε το πλήθος σα σκυλιά
Γιατί φοβήθηκε τα δάνεια μην πάψουν

Όπου κατάντησε η βλακεία αρετή
Το τι ψηφίζουμε δεν έχει σημασία
Ακρίδες, άρχοντες κι οι ίδιοι αιρετοί
Ξέρουν πως θα χουνε για πάντα ασυλία...

http://toomoonrecords.blogspot.com/