Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Αλίκη



Κι αν μεγάλωσες
θα `σαι πάντοτε το μωρό μου.
Χτες με μάλωσες,
που δεν κοίταξα το καλό μου.

Αδυνάτισες
και ανησυχώ αν κοιμάσαι.
Μα με κράτησες
κι εγώ χάρηκα που θυμάσαι.

Τηλεφώνησες
και παράτησα το βιβλίο,
το κανόνισες,
το ωράριο στο γραφείο.

Με το αγόρι σου,
ίσως φύγετε Ιταλία.
Εδώ οι χώροι σου,
με μια άδεια μελαγχολία.

Χρόνια έχασα,
συμβουλές να μιλάω.
Ίσως ξέχασα,
να σου πω σ` αγαπάω.


Οι στίχοι έχουν μελοποιηθεί από το συνθέτη Γιάννη Γεωργαντάλη
Το τραγουδάει η Μαριαλένα Σπίνουλα



Λέττη Κοιλάκου

3 σχόλια:

  1. Γι'αυτο σε σφιγγω στην αγκαλιά μου αποπνικτικά μερικές φορες..
    για να κρατήσω το αποτύπωμα της ανασας σου μεσα μου... πανω μου..
    να το φορεσω φυλαχτο,
    και να σε νιώθω όταν θα κυνηγήσεις τη ζωή
    μακριά από τη ζέστη μου!..

    Υπεροχο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ Λέττη μου..

    Μας συγκίνησες..

    Αλλά ξέρω ότι η Αλίκη σου θα σε συγκινήσει περισσότερο..

    Όχι δεν θα προδώσω το Μυστικό..

    Αν θέλεις καν' το εσύ..

    Φιλιά πολλά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ και τους δύο, μου φτιάξατε τη μέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή