Πρωί - πρωί κι είναι η καρδιά
βαριά, αργή και μαύρη
και δεν τολμάει ,δεν ρωτά
ούτε το ποιος την τυραννά
ούτε ποια λύση θα΄ βρει
Περνούν οι μέρες με πατούν
σαν τους οδοστρωτήρες.
Πήγαμε λάθος στη ζωή
κι αντί να πολεμήσουμε
προσμέναμε σωτήρες
Ποιο χρέος παλιό με τυραννά
και ποιος αναίτιος φόρος
Κοντεύω τα σαράντα πια
κι ακόμη κάνω όνειρα
να γίνω αεροπόρος...
Γιώργος Γκρίλης
"Χρόνια πολλά ρε.. Πόσα κλείνεις;"
ΑπάντησηΔιαγραφή"Γάμησέ τα.. Κοντεύω τα σαράντα.."
"Γαμησέ τα.. Τι να ευχηθούμε ρε..;"
"Ξέρω γω, ρε; Τα καλύτερα.."
"Ντάξει ρε, σου τα ευχόμαστε.."
"Φχαριστώ.."