Σταχτοπούτα

Μεσάνυχτα ακριβώς
κι όσο κρατάει ο χορός,
εγώ θα φύγω πριν χαθεί η μαγεία.
Ομως, για να με βρεις,
χωρίς να προσπαθείς,
θ αφήσω μιά παλιά φωτογραφία.
Θα πας σε καφετζού,
θα μου κάνεις βουντού
και έτσι πάλι πίσω θα με φέρεις.
Μα όσο περνάει ο καιρός,
μεσάνυχτα ακριβώς,
εγώ θα φεύγω πάντα να το ξέρεις.





Στου ρολογιού τους κτύπους,
τον πόθο θα μετράς.
Ποτέ δεν θα με βρίσκεις,
μα θα με κυνηγάς.





Λέττη Κοιλάκου