
Ήθελα απόψε να σου πω μια καλησπέρα
κι ας με παράτησες στον κόσμο σου πιο πέρα
σε κατηφόρα να κυλίσω με νεκρά
Εγώ δεν πήρα να μιλήσω στον αέρα
και μη το κλείνεις είμαι μόνος εδώ πέρα
σ’ ένα χαντάκι στο δικό σου πουθενά
Ρεφραίν
Παραείναι τραβηγμένο
στην κατάσταση που μένω
να μην έρθεις να με δεις
Παραείναι τραβηγμένο
να μ’ αφήνεις να πεθαίνω
πως αντέχεις, πως μπορείς.
Ήθελα απόψε να σου πω πως μου’ χεις λείψει
ίσως περίμενες να έχω καταλήξει
σε κάποια αλάνα για ανακύκλωση καρδιάς
Ποιος να κατέβει και από πού να με κρατήσει
σε ποιο σημείο του κενού σου να πατήσει
πονάνε οι πέτρινες συγνώμες που πετάς
Γιώργος Κουκάς
εχεις καταπληκτικο στιχο Γιωργο μου,αμεσος και προφορικος οπως οφειλει να ειναι το τραγουδι.Κι εσυ γραφεις τραγουδια,αγορι μου μπραβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή