Άστεγος ο ένας, άστεγος και ο άλλος. Κρεβάτι τους παγκάκια που διάλεγαν κατά περίσταση ή όχι στο κέντρο της Αθήνας, προσκεφάλι τους τα λιγοστά υπάρχοντα, που γεμίζουν μερικές σακούλες ή λίγο μεγαλύτερους μπόγους. Εισόδημά τους η ελεημοσύνη που τους προσφέρουν κάποιοι περαστικοί, άλλοι από ενοχή και δέος και άλλοι σε ένδειξη σεβασμού και ανθρωπιάς απέναντι στους πλάνητες και τους ανέστιους.
Το αστυνομικό δελτίο χρεώνει την δολοφονία τους ενός στον άλλο που επήλθε πάνω στην διεκδίκηση της ίδιας θέσης δίπλα στο κτίριο του πνευματικού κέντρου στην οδό Ακαδημίας στο κέντρο της Αθήνας. Να είναι έτσι; Μπορεί ναι, μπορεί και όχι.
Ο νεκρός πάντως παραμένει χωρίς ταυτότητα, στα αζήτητα και μετά θάνατον, αφού κανείς δεν τον γύρεψε, φίλος, συγγενής, περαστικός, κάποιος που να γνώριζε κάτι για αυτόν. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων, χωρίς όνομα, χωρίς ιστορία, χωρίς ρίζες, ένα νούμερο και μια στατιστική για την ιατροδικαστική υπηρεσία, που θα καταγράψει την «ακριβή» αιτία θανάτου, τα τραύματα που έφερε, την πιθανή ηλικία, αφού οι σωματικές κακουχίες δεν επιτρέπουν ούτε καν τον ακριβή υπολογισμό του πραγματικού χρόνου ζωής του. Μια είδηση, μερικές αράδες για ένα ακόμα «ανθρώπινο δράμα», για τους απόκληρους που αλληλοεξοντώνονται στο κέντρο της πόλης για ένα καλύτερο «πόστο».
Και η κραυγή μοιάζει να χάνεται, στο βουητό της κυκλοφορίας, στο θόρυβο που κάνουν οι σειρήνες των περιπολικών: Οι ημέρες της αφθονίας δεν κοντεύουν να τελειώσουν. Έχουν τελειώσει ήδη. Και είναι τυφλοί όσοι δεν το βλέπουν και περιμένουν την μεγάλη λάμψη από την επόμενη πυρκαγιά που θα κάνει στάχτη και τις τελευταίες αυταπάτες τους…
Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών
Αναδημοσίευση από:
Anarchy press gr
Αναρχικές Απόψεις – Ειδήσεις – Σχόλια
http://anarchypress.wordpress.com/2010/10/04/ η-δολοφονια-αστεγου-από-αστεγο-στο-κεν/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου