Στο Πράσινο Ακρωτήρι

Ταξίδεψα σε θάλασσες, που μοιάζανε με φίδια
Περπάτησα ξυπόλητη στην άμμο τη ζεστή
Γλυκά περιπλανήθηκα σε σκοτεινά ταξίδια
Μ’ ανέμους στροβιλίστηκα, κύκλο (γύρο) έφερα τη Γη


Ρεφραιν
Στην άγρια ακτή των μαραμπού θάθελα να πεθάνω,
Και μια πιρόγα να με πάει στην θάλασσα βαθειά
Αιώνια να ταξίδευα, χωρίς ποτέ να φτάνω,
Στο Πράσινο Ακρωτήρι να με ξέβραζε ο Βοριάς


Ταξίδεψα στην έρημο, δίψασα την αγάπη
Και όαση δεν βρέθηκε, να πιω να ξαποστάσω
Όλα τα δέντρα που έβλεπα ήταν οφθαλμαπάτη
Το καραβάνι πέρασε, και δεν το θα προφτάσω


Ιωάννα Κολλινιάτη
21.1.2009
http://oistixoitisioannas.blogspot.com