Μαρία Πολυδούρη

Μες στα φρύδια σου φωλιάζουν νυχτερίδες
όλα τα είδες
μάτια μου κλειστά…
Ποιος νερό θα πιει μες απ’ τα δυο σου χείλη
παιδί του Απρίλη
δροσερή φωτιά

Δεν τραγουδώ παρά γιατί
σ’ αγάπησα Μαρία…
σ’ αγάπησα πολύ…

Κι αν δεν μ’ αγάπησες τραγουδώ και σβήνω
-μαύρο μου κρίνο-
στα χέρια του Μαγιού
ένας ουρανός πενθεί στο πρόσωπό σου
-στο μέτωπό σου
η θλίψη των Φαγιούμ

Δεν τραγουδώ παρά γιατί
σ’ αγάπησα Μαρία…
σ’ αγάπησα πολύ…

Ορέστης Δήμου