Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΑ ΣΥΡΜΑΤΑ
Σταλάζουν κλιματιστικά
και εξατμίζονται αργά
οι στάλες στο τσιμέντο.
Μια ακακία ξεψυχά
σ΄ ένα κατάστημα μπροστά
που πάει για φαλιμέντο.
Ραγίζει η πλάκα που πατώ,
τους ξοφλημένους προσπερνώ
και πάω παραπέρα.
πηγαίνω κάπου ανοιχτά,
να βρω ένα μέρος που φυσά,
να πάρω λίγο αέρα.
Σε μια κολώνα της ΔΕΗ
για επιγραφή, μια αστραπή,
κι ο φόβος αστυνόμος
περιπολεί μεσ΄ στα στενά,
κι η μόνη διέξοδος ψηλά,
του ουρανού ο δρόμος.
Για χρόνια κάνω υπομονή
μα, την βαρέθηκα τη γη,
θα δραπετεύσω τώρα,
στο θόλο ψάχνω ανοίγματα
και ας καώ στα σύρματα,
ψηλά τα ηλεκτροφόρα.
ΑΝΑΤΟΛΗ ΠΑΠΑΝΟΤΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πολύ καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήστο θόλο ψάχνω ανοίγματα!!!
Πήρα χρώματα να βάψω
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου μην κάψω
Μα τι χρώμα να τις δώσω;
Δεν μπορώ θα την προδώσω.
Απ τη φωτιά το κόκκινο
Της θάλασσας γαλάζιο
Το χρώμα της αγάπης μας
Μπορώ και το ταιριάζω..
Το γκρίζο απ τα σύννεφα
Το μαύρο απ τη νύχτα
Τα δάκρυα απ τα μάτια μου
Στη θάλασσα σου πνυχτα.
Θα πάρω ροζ απ τα μαγούλα
Που μοιάζουν με δυο μήλα
Και χρυσαφί απ τα μαλλιά
Μες την καρδιά μου μίλα..
Χρώμα δεν έχει η αγάπη μας
Χρώμα να ζωγραφίσω
Θα την αφήσω αόρατη
Μην τύχει και δακρύσω…
Ανατολή μου.. Tι να πω.. Τα λόγια είναι φτωχά.. Ο τρόπος με τον οποίο σφραγίζεις τα ποιήματά σου είναι unique!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα δραπετεύσω τώρα,
στο θόλο ψάχνω ανοίγματα
και ας καώ στα σύρματα,
ψηλά τα ηλεκτροφόρα.
Με στέλνεις..:))
Γιώργο, μια βόλτα στην Αθήνα είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτάς, πνίγεσαι και ψάχνεις τον ουρανό!
Ναι, κι εκεί που ψάχνεις για τρύπες στον ουρανό μπας και χωρέσεις σε καμμιά, καίγεσαι στα ηλεκτροφόρα σύρματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτου ξελευθερία σ' όλους..
Τα σκουλίκια πεθαίνουν στο χώμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αετοί πεθαίνουν στον αέρα!
Έτσι..! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή