ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ

Της ιστορίας μας η Περσεφόνη,
βρέθηκε μόνη κι έζησε μόνη,
φύτρωσε «λέει», σ` ένα χωράφι,
φευγάτ`η μάνα της, πόνος κι αγκάθι.

Λάθος συνάντηση, μέσα στη μπόρα,
ο δρόμος δύσκολος και κατηφόρα,
λάθος η ελπίδα της, δεν την λυτρώνει,
μόνο την άρνηση εξαργυρώνει.

Ψέμα η μάνα της με μάτια άδεια
και δεν της ζέστανε ποτέ τα βράδια,
μόνη μεγάλωσε, μόνη ματώνει,
εφιάλτης τ` όνειρο και το σκοτώνει.

Της ιστορίας μας, η Περσεφόνη,
ένοιωσε όπως οι δολοφόνοι,
σπασμένη κούκλα, σ` ένα καλάθι,
κι αυτή φορτώθηκε όλα τα λάθη.


Μεταξία Δρογώση