Όχι δεν πρέπει

Δήμητρα Γαλάνη - Χαρούλα Αλεξίου - Όχι δεν πρέπει


Ποίηση: Γιώργος Χρονάς
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Ερμηνείες: Δημήτρης Ζερβουδάκης-Μαρία Φωτίου // Δήμητρα Γαλάνη - Χαρούλα Αλεξίου // Γιώργος Νταλάρας - Χαρούλα Αλεξίου // Θέμης Ανδρεάδης


Όχι δεν πρέπει, δεν πρέπει να συναντηθούμε
πριν απ’ τη Δύση του ήλιου
στο δάσος με τις άδειες κονσέρβες
απέναντι στη Σαλαμίνα,
στη Βηρυτό και στην Οστια.

Οχι δεν πρέπει, δεν πρέπει να συναντηθούμε
πριν απ’ τη δύση του ήλιου
στην κάμαρα που παίζουν πρέφα
στην κάμαρα που παίζουν τάβλι
για ένα τσιγάρο οι χαμένοι

Οχι δεν πρέπει, δεν πρέπει να συναντηθούμε.
Κι η μάνα μου κι η μάνα σου στα μαύρα
κι ο αδερφός στο υπόγειο
Οχι δεν πρέπει, δεν πρέπει να συναντηθούμε
Το πλοίο έφυγε…



Όχι δεν πρέπει - Νέοι Επιβάτες, Μαρία Φωτίου, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Συναυλία Γιάννη Μαρκόπουλου στο Ηρώδου του Αττικού, 24 Σεπτεμβρίου 1980


Ολόκληρο το Ποίημα του Γιώργου Χρονά 'Όχι δεν πρέπει' έχει ως εξής:

Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε
Πριν απ' τη Δύση του ήλιου
Στο δάσος με τις άδειες κονσέρβες
Γιατί οι επιθυμίες μας είναι πλοία
Που θ’ αράξουν μια νύχτα του χειμώνα
Απέναντι στη Σαλαμίνα ενώ εμείς
Θα ζητάμε τις νυχτερινές βάρδιες
Στη Βηρυτό και την Όστια.

Όχι δεν πρέπει να συναντηθούμε
Πριν απ' τη δύση του ήλιου
Στο δάσος με τις πεταμένες καπότες
Γιατί οι επιθυμίες μας είναι ταβέρνες πρόστυχες
Στο Πέραμα
Που τις νύχτες διαιωνίζουν το είδος με ζεϊμπέκικο
Ενώ εμείς ναύτες σιωπηλοί και δυνατοί
Της θάλασσας παιδιά και του έρωτα
Κατεβαίνουμε αργά τα σκαλιά του πλοίου

Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Οι υπόνομοι των νεκρών επιθυμιών
Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης
Στις μέσα κάμαρες εκεί που περνούν
Η μάνα σου, η μάνα μου στα μαύρα
Στις μέσα κάμαρες εκεί που οι χαμένοι
Παίζουν στην πρέφα και στο τάβλι
Για ένα τσιγάρο
Για ένα καφέ
Τις νεκρές επιθυμίες τους
Εγώ διαλύομαι
Εγώ τεμαχίζομαι
Και συ με καλείς με πρόσκληση
Ανάμεσα σε επισήμους
Να παρακολουθήσω από την Εξέδρα
Την κηδεία μου
Το δείπνο
Με τα μέλη τα διάσπαρτα του σώματός μου

Όχι προτιμώ να μην πάω στο δάσος
Με τις άδεις κονσέρβες
Όχι δε θα πάω στο δάσος
Με τις πεταμένες καπότες
Θα μείνω στις μέσα κάμαρες
Εκεί που αδιάκοπα περνούν
Οι υπόνομοι
Οι υπόνομοι της Νέας Υόρκης
Η μάνα σου, η μάνα μου στα μαύρα
Όχι δε θα πάω στο δάσος

Μπορείς λοιπόν
Απόψε να βγεις με τους Εβραίους της Νέας Υόρκης..

Γιώργος Χρονάς - «Βιβλίο 1»
(Ενότητα: «Οι εβραίοι της Νέας Υόρκης», 1973)