Μην σπαταλήσεις,
όση σιωπή σου έχει απομείνει,
Για να μου δείξεις ,
Αυτό που ξέρουμε κι οι δυο..
Πες καληνύχτα
κι άσ’ την αυγή να ανακρίνει
του κρεβατιού μας το παράταιρο κενό..
Αυτό, που κάθε βράδυ ανάμεσά μας ζωγραφίζουν,
Δύο πλάτες κι ένα χάδι τυπικό..
Αγγελική
Μένω ενθουσιασμένη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο με λόγια απλά περιγράφεται η πραγματικότητα. Συναρπαστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πολύ όμορφο και αληθινό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως...παντα απολαμβάνει τη σπατάλη της η Σιωπή...
ΑπάντησηΔιαγραφήεκεινη δεν τη ρώτησε κανεις πού θελει να ξοδευτει!.....
φιλι....σιωπής που σπαταλήθηκε απολαυστικά στην αναγνωηση του κειμενου.....
Καλωσορίζω την Αγγελική στην παρέα της Στιχο-Μυθίας..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική μου μέσα σε ελάχιστους (ουκ εν τω πολλώ τω ευ..) αλλά τόσο μεστούς και περιεκτικούς στίχους περιγράφεις μία δύσκολη πραγματικότητα..
Πραγματικό διαμαντάκι..
Ας μην σπαταλάμε άλλη σιωπή.. Τραγούδια να την κάνουμε και να την μοιραζόμαστε..
Αγγελική, στα κενά της σιωπής έχουν ειπωθεί τα ουσιαστικότερα των Ανθρώπων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική σου "σιωπή" με άγγιξε με ένα χάδι που δεν ήταν τυπικό.
Ιδανικό για την αποψινή εκπομπή.
Ευχαριστώ.
Αγγελική, εδώ θα ακούσεις...την σιωπή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://radioblogspot21.blogspot.com/
Ευχαριστώ πολύ.
σας ευχαριστώ πολύ Επίκουρε και όλους σας...
ΑπάντησηΔιαγραφή