Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010
Ημερολόγιο μιας θλιμμένης βασίλισσας
Πού είσαι αγάπη μου,
απόψε που η νύχτα δεν μπορεί να με παραμυθιάσει
απόψε που το κλάμα μου φωνάζει να σε φτάσει
στο χώμα ανάσκελα ξαπλώνουν πεθαμένες μισαλλοδοξίες
και στου πατέρα μου το στρώμα κοιμούνται υπεροψίες
φοβάμαι μαμά...
Πού είσαι αγάπη μου,
ό,τι απέμεινε δικό μου είναι ο γόρδιος δεσμός μου με τον πόνο
γυμνόποδη γυρνώ στον τάφο σου και μες στο βάθος σου πατώνω
απόψε που η νύχτα ασχημονεί στο αδειανό κορμί μου
με τις σαρκοφάγες της καμπύλες κυκλώνει τη ψυχή μου
κρυώνω μαμά...
Πού είσαι αγάπη μου,
απόψε που οι τοίχοι μου φαντάσματα με παίρνουν
μέσα σε μελάνι θλιβερό με διασέρνουν
κι εγώ μια μνήμη περισσότερο παρά μια παρουσία
ξενιτεμένη ξημερώνομαι μες στη δική σου απουσία
με τις παλάμες κάτωχρες το στήθος σου χτυπάω
με δάκρυα ανεκλάλητα ιάμβους μοιρολογάω
κι εσύ εχθρός της λησμοσύνης μου και της παραμυθίας
ένας μοιραίος εραστής μίας κηδεύουσας πρωίας
ερηπώθηκα μαμά...
Πού είσαι αγάπη μου,
απόψε που το στόμα μου είναι μια άπληστη πληγή
που στεγνό σαν το δικό σου μια σταγόνα αδημονεί
το μόνο φως μες στη ζωή μου η λευκή μου ακουαρέλα
κρέμασέ την στο κρεβάτι σου, μαμά, με των μαλλιών μου την
κορδέλα
ίσως μια μέρα ζωγραφίσεις έναν ήλιο με μαλλιά
φόρεσέ του την κορδέλα μου για να με νιώθεις πάλι συντροφιά...
καληνύχτα μαμά.
Πηνελόπη Δεληγιάννη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
πόσο όμορφο δώρο οι πανέμορφες φωτογραφίες σου κυριακή πρωί...σ'ευχαριστώ τόσο πολύ..για την ομορφιά που τα χέρια σου χαρίζουν στις λέξεις μου!καλη μέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσε μονο το στιχο να ρωταει διακαώς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσυ μάτια μου, κοίτα μεσα σου...
εκει φώλιασε η Αγαπη...
και δε φευγει με τίποτε....
ουτε και κάποιες Νϋχτες σιωπηλής Απουσίας..
Οι Απουσίες Θαλασσες....
με επιφανειακή ηρεμία..
μα στο Βυθό παντα η Παρουσία της αναμοχλεύει της Καρδιας τους Θησαυρους...
φιλι....
Μέσα από τις ερημιές μου απλώνω το χέρι στην αγάπη. Μόλις γυρίσει έστω και με κοιτάξει, ξαναζώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ .....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδιά, είστε υπέροχοι όλοι! Εσείς που γράφετε, εσείς που χτίζετε και διανθίζετε το κάθε όνειρο με εικόνες κι εσείς που σχολιάζετε τόσο εύστοχα δίνοντας το δικό σας βάθος και την δικιά σας προοπτική στου κάθε καλλιτέχνη την κατάθεση. Χαίρομαι κάθε φορά που σας ανακαλύπτω κι ας μην είναι η πρώτη φορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήυποκλίνομαι στο μεγαλείο σας δεσποινίς.......!Συγχαρητήρια...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική
ΠΗΝΕΛΟΠΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα, τι λες ψυχή μου; Μια σου λέξη χίλιες εικόνες..
Εγώ σ' ευχαριστώ.. Αν μη τι άλλο, κάνεις την δουλειά μου, εδώ στη Στιχο-Μυθία ευκολότερη..
Κάκια μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αγάπη είναι ένας Πόλεμος..
Με μια διαφορά..: Νικάει αυτός που παραδίδεται..
Γουΐκα
ΑπάντησηΔιαγραφήLet there be light.. Again and again..
Η αγάπη κάνει τον άνθρωπο να μοιάσει στον Θεό Του..
Με δυο τρόπους: Τον κάνει Δημιουργό.. Και του χαρίζει τον Σταυρό..
Που είσαι αγάπη μου..;
Bd μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε πολύ.. Μας πλουτίζεις κάθε φορά που μας επισκέπτεσαι..
Λέττη μου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το Αχ να μην το λες..
http://stixo-mythia.blogspot.com/2010/12/blog-post_1836.html
Αγγελική μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού πρώτα συμφωνήσω μαζί σου.. να σε ρωτήσω.. : Κανένα καινούριο ταξιδάκι μας ετοιμάζεις..;