Τύψεις

Jan Lievens (1607-1674), Old Woman Reading, 17th century
Original in the Philadelphia Museum of Art



Όσο περνούν οι μέρες και μακραίνει
η ηλικία της σεμνότητας, αισθάνομαι
τις ανεπαίσθητες ραγισματιές εντός μου
από νύχτα σε νύχτα να πληθαίνουν :
δρόμοι που πήρα με χαμηλωμένα μάτια,
φώτα που πέσαν πάνω μου ανελέητα,
λόγια πιο πρόστυχα κι απ' τις χειρονομίες -
μια πιο πολύ, η όψη της μητέρας μου,
όταν γυρνώ αργά το βράδυ και τη βρίσκω
μ' ένα βιβλίο στο χέρι να προσμένει
βουβή, ξαγρυπνισμένη και χλωμή.


Ντίνος Χριστιανόπουλος
από τη συλλογή Ξένα γόνατα, 1998


Αναδημοσίευση από το (εξαιρετικό) blog Ποίησης:
Ένα Λιβάδι Μέσα Στη Νύχτα Που Ονειρεύεται
http://dreaming-in-the-mist.blogspot.com/2008/06/blog-post_17.html