Αγάπησα ένα ξωτικό
Μια μικρή νεράιδα
Που μου χει πάρει την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια…
Μέσα στα σύννεφα πετά
Σ ομίχλη κατεβαίνει
Μα την δική μου την καρδιά
Δεν την καταλαβαίνει…
Μέσα στο δάσος κατοικεί
Κι έρχεται εδώ τα βράδια
Ξέρει το δρόμο να με βρει
Γνωρίζει τα σημάδια…
Μου κάνει νάζια μαγικά
Μου ψιθυρίζει λόγια
Από αυτά τα όμορφα
Που στέκουν σ αναλόγια…
Θα μπω στο δάσος μια βραδιά
Εγώ για να την κλέψω
Γιατί αυτή τη μοναξιά
Δεν θα μπορώ ν αντέξω…
Ο Μάγος
Μάγος είναι αυτός, ξωτικό θα αγαπούσε :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά σαν μάγος δεν κάθεται να σκάσει. Φτιάχνει ένα αγαποβότανο, της το δίνει να το πιει και καθάρισε. Όχι σαν και μας που το ρίχνουμε στα μοιρολόγια.
Την καλημέρα μου
Πες τα Πανδώρα μου, πες τα.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μας..