Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Αγάπησα ένα ξωτικό



Αγάπησα ένα ξωτικό
Μια μικρή νεράιδα
Που μου χει πάρει την καρδιά
Κι έχω καρδιά άδεια…

Μέσα στα σύννεφα πετά
Σ ομίχλη κατεβαίνει
Μα την δική μου την καρδιά
Δεν την καταλαβαίνει…

Μέσα στο δάσος κατοικεί
Κι έρχεται εδώ τα βράδια
Ξέρει το δρόμο να με βρει
Γνωρίζει τα σημάδια…

Μου κάνει νάζια μαγικά
Μου ψιθυρίζει λόγια
Από αυτά τα όμορφα
Που στέκουν σ αναλόγια…

Θα μπω στο δάσος μια βραδιά
Εγώ για να την κλέψω
Γιατί αυτή τη μοναξιά
Δεν θα μπορώ ν αντέξω…

Ο Μάγος

2 σχόλια:

  1. Μάγος είναι αυτός, ξωτικό θα αγαπούσε :-)
    Αλλά σαν μάγος δεν κάθεται να σκάσει. Φτιάχνει ένα αγαποβότανο, της το δίνει να το πιει και καθάρισε. Όχι σαν και μας που το ρίχνουμε στα μοιρολόγια.

    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πες τα Πανδώρα μου, πες τα.. :)

    Την αγάπη μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή