Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011
Αγριοκέρασο
Στάλα τη στάλα μου γεννάς,
μια θάλασσα, ένα ρίσκο
πάντα κάτι απ’ τα μάτια σου
μες στην αρμύρα βρίσκω
και σε διψάω τις νύχτες μου
στου ποτηριού την μέση
να βρει η πείνα σου φιλί
έτοιμο να φορέσει..
να σε ζητώ.. να μ’ αγαπάς.. και να χωράμε
εκεί που κρύβονται τ’ αδέσποτα πουλιά..
μ’ ένα φιλί το αγριοκέρασό σου θα ‘μαι
για πάντα σκλάβος στην δική σου ομορφιά..
Μες στην καρδιά μου ο Σταυρός
βγάζει κλαδιά και φύλα
και μου κεντάει μια άγνωστη,
μια μωβ ανατριχίλα
κάθε φορά που ντύνεσαι
της μοναξιάς το χιόνι
και σε κυκλώνει από παντού
το φως που μας λυτρώνει
να σε ζητώ.. να μ’ αγαπάς.. και να πονάμε..
εκεί που κρύβονται τ’ αδέσποτα πουλιά..
μ’ ένα φιλί το αγριοκέρασό σου θα ‘μαι
για πάντα σκλάβος στην δική σου ομορφιά..
Ορέστης Δήμου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η Υπέροχη Πάρμι έλεγε:
ΑπάντησηΔιαγραφήπριν το Φιλί πάντα δοκιμάζω γλυκό κουταλιού....κεράσι...
και στάζει κεράσι το φιλι...
μμμμμμμμμμμμμμ....
σαν να το δοκίμασα ήδη!...
Φιλι...αγριοκέρασο πρωινής Προσφορας με το Δίσκο της Καρδιάς μου.....
Τα μάγια της αγάπης με γεύση αγριοκέρασο! Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Ησπερα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι χειροπέδες στην καρδιά να βάλω κοπελιά μου με ένα σου βλεμμα μοναχά λύνονται τα δεσμά μου
Φιλί από άγριο κεράσι.. Νόστιμο, Ορέστη μου, ευχαριστούμε..
ΑπάντησηΔιαγραφή