Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

ΔΕΝ ΣΑΣ ΜΟΙΑΖΩ



Δεν σας μοιάζω, όχι...όχι...
ποτέ δεν σας έμοιαζα,
πέρασε κάποιος καιρός που νόμιζα πώς είμαι ένας από σας,
όμως όχι, δεν σας μοιάζω,
εγώ δεν λέω ψέματα,
ούτε τρώγω μόνος μου τις σάρκες μου,
δεν τρέφομαι με αίμα,
ούτε διασκεδάζω με τα κομμάτια των ανθρώπων πού διαμελίστηκαν στον τροχό.
Όχι...δεν σας μοιάζω,
για μένα το χάδι είναι πολύτιμο,
το χαμόγελο αναντικατάστατο
και δεν θέλω να άρχω στους τυφλούς,
βασιλιάς μονόφθαλμος δεν θέλω να είμαι..
Δεν σας μοιάζω...
για μένα ένα φιλί έχει μεγαλύτερη αξία από μια βαλίτσα χρυσάφι
και χρυσάφι είναι μια στιγμή πού περνά
μέσα σε δυο λατρεμένα χέρια.
Όχι...δεν σας μοιάζω...
όμως μου φαίνεται σαν να πέρασαν αιώνες,
από τότε που είχαμε τα ίδια όνειρα
Ναι...Ναι...δεν σας μοιάζω...
ήρθε η ώρα να σας αποχαιρετήσω καλοί μου φίλοι....
μου κάνατε παρέα...
με συντροφέψατε...
με παρηγορήσατε...
και με φτάσατε ως εδώ..
όμως δεν σας μοιάζω..
Εγώ είμαι καταδικασμένος στην αιώνια μοναξιά...
καταδικασμένος να ζω έξω από την ψευδαίσθηση...
έξω από τα δήθεν και τα πρέπει....
Ίσως και να το ήξερα πάντα...
Τώρα ήρθε η ώρα να κινήσω για το δικό μου βουνό...
Να σκαρφαλώσω στα δικά μου ανεμοδαρμένα ύψη....
είναι η ώρα να βαδίσω το δικό μου μοναδικό δρόμο απερίσπαστος...
και μόνος.....
τελικά ίσως και να σας μοιάζω...
ναι...ναι...μάλλον σας μοιάζω...
πόσο εγωιστής έγινα....


Οι εικόνες είναι πίνακες του ζωγράφου και γλύπτη Γιάννη Γαΐτη


Μεταξία Δρογώση

7 σχόλια:

  1. Αυτό το "Τεκμήριο Ομοιότητας ή Ανομοιότητας" συνήθως το λένε οι άλλοι για Μας.....

    η Αυτογνωσία ταπεινά φιλοξενείται στις Σιωπές...
    και σίγουρα κρατά άμυνες να ΜΗΝ μοιάσουμε τελικά κανενός, εκτός που Ιδιόρρυθμου Εαυτού μας..

    φιλακι...πρωινό και γλυκό....
    που δε μοιάζει με κανένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα!
    Πολύ όμορφο το ποίημα!!!
    Με πολλά μηνύματα!
    Ο εγωισμός είναι κατάντια τις περισσότερες φορές.

    Έχεις δίκιο για την λεκτική επαλήθευση στα σχόλια νομίζω την έβγαλα, όταν απαντούσα εγώ σε κάποιο σχόλιο δεν εμφανιζόταν και νόμιζα ότι δεν έχει.
    Σε ευχαριστώ για τις επισκέψεις και τα σχόλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις δίκιο για αυτό που μου είπες για τα βίντεο να φαίνεται άλλος τίτλος και άλλο να παίζει το είδα και μόνη μου μία φορά. Δεν ξέρω τι μπορεί να φταίει εγώ δεν έχω κάνει κάτι και δεν ξέρω τι γίνεται που οφείλεται αυτό.
    Πάντως σε ευχαριστώ πολύ για όλα!
    Καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όταν παρατηρείς τους άλλους και αναλύεις τη θέση σου σε σχέση με κείνους είσαι διαφορετικός.
    Συχνά γενικεύουμε τους Άλλους γιατί γνωρίζουμε εμάς. Κι όταν γνωρίζουμε εμάς αλλότε δικαιολογούμε τον εαυτό μας και άλλοτε τον κρίνουμε αυστηρά.
    Η κάθε στάση έχει και την άμυνά της.
    Εκεί που δικαιολογείς πχ τον εαυτό σου νιώθεις ταυτόχρονα οτι αποφεύγεις τις ευθύνες σου.
    Όταν τον κρίνεις αυστηρά νιώθεις οτι πρέπει να τον αγαπάς και να τον αποδεχτείς για να προχωρήσεις.
    Δεν είναι εγωιστικό να σκεφτόμαστε το Εγώ γιατί είναι ό,τι πιο κοντινό σε μας. Είναι νομίζω εγωιστικό να μην αντιλαμβανόμαστε οτι υπάρχουν πολλά Εγώ εξίσου σημαντικά, με τις ίδιες αγωνίες και προβληματισμούς. Να μην τα στριμώχνουμε τόσα Εγώ σε ένα τσουβάλι, τους Άλλους, γιατί τότε αντί να χτίσουμε ένα κοινό όνειρο θα παίζουμε συνεχώς αυτό το κυνηγητό.
    Κι όταν συνεχώς είμαστε απασχολημένοι μ'αυτά τα παιχνίδια καταδίωξης κάποια άλλα πράγματα δεν γίνονται και κάποια καταστρέφονται...

    Καλή σου μέρα και σόρι για τη φλυαρία.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η διαδρομή που κάνεις διαβάζοντάς το θυμίζει ζωή. Και ίσως είναι.
    Υπέροχο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αν μπορούσαμε να καταλάβουμε πόσο ίδιοι ήμαστε...πόσο πολύ έχουμε ανάγκη τα ίδια σχεδόν πράγματα...δεν θα υπήρχε απόσταση στις καρδιές και τις ιδέες μας...δεν είναι οι άνθρωποι στραβοί...εμείς τους βλέπουμε ανάποδα..μέσα από παραβολικούς καθρέφτες ..κι αυτό κάνει και τον κόσμο μας τόσο απάνθρωπο.....
    εμείς οι ίδιοι είμαστε άνθρωποι τη μια φορά..
    και απάνθρωποι την άλλη...
    όλα συνοψίζονται σε δύο λέξεις...
    προσωπική ευθύνη
    σε όλα και γι όλα....
    υχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Παντρευόμαστε τον εαυτό μας για να υπερέχουμε να ξεχωρίζουμε.. Θέλει μεγάλη προσπάθεια (και ικανότητα νομίζω..) να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε όλοι ραμένοι από το ίδιο ύφασμα..

    Μεταξία σ' ευχαριστούμε πολύ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή