Είμαι ένοχος καρδιά μου, σε κρατάω στη ζωή
όταν κάθε χτύπημά σου είναι μοναχά γι αυτή.
Με ουίσκι προσπαθούσα να καλύψω το κενό
δεν αντέχω να κρατάω, μέσα μου το σ' αγαπώ!
Κάθε βράδυ τα σφηνάκια μου τα πίνω
μες στα κομμάτια μου σε σκέφτομαι ξανά
είναι αρρώστια την αγάπη μου να πνίγω
δεν το αντέχω, πάλι απόψε ξέσπασα
Τώρα έφυγε η νύχτα κι έχω πιάσει πάλι πάτο
τα μπουκάλια δε μιλάνε, μ' έχει πάρει από κάτω
μπήκα μέσα στ' άδειο σπίτι είδα πλάι μου εσένα
άναψα ένα τσιγάρο και τραγούδησα για σένα
Κάθε βράδυ τα σφηνάκια μου τα πίνω
μες στα κομμάτια μου σε σκέφτομαι ξανά
είναι αρρώστια την αγάπη μου να πνίγω
δεν το αντέχω, πάλι απόψε ξέσπασα
Ιδιοσυχνότητα
http://idiosyxnothta.blogspot.com/
O 'Κλέφτης' συνεχίζει απτόητος το έργο του... Στο blog Ιδιοσυχνότητα που διατηρεί κάποιος Έλληνας της διασποράς ανακάλυψα μία γνήσια λαϊκή φλέβα κι έναν στίχο αυθόρμητο, μ' έναν ρυθμό που διψάει να γίνει τραγούδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου καλέ, καλωσόρισες...
Καλησπέρα Γιώργο, σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια. Είναι τιμή μου να με φιλοξενείς στο blog σου. Τον κλέφτη είναι να μην τον βάλεις στο σπίτι σου αδελφέ... Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τιμή όλη δική μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε...
:-)
Η μεθυσμενη Εικονα ΔΕΝ με άφησε να παω ..παρακατω!......
ΑπάντησηΔιαγραφήμεθυσμενη ήρθα..
μεθυσμενη φευγω...
λίγο παραπάνω από...πριν!....
τα φιλιά μου σε όλη την Υπεροχη Παρέα...
@ ~reflection~
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταγόνα μεθυσμένη μου... Αργά σε κατάλαβα... Μυρίζω στην ανάσα σου κρασί κι αγάπη...
Κι αυτό μου φτάνει...
:-)