Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Famous Blue Raincoat

Νομίζω πως μόνον αυτός θα μπορούσε να γράψει τέτοιο τραγούδι...

Γράμμα στον εραστή της γυναίκας του...

Γεμάτο τρυφερότητα κι ευγνωμοσύνη για ό,τι καλό της προσέφερε...

Famous Blue Raincoat - L. Cohen




Lyrics:

It's four in the morning, the end of December
I'm writing you now just to see if you're better
New York is cold, but I like where I'm living
There's music on Clinton Street all through the evening.
I hear that you're building your little house deep in the desert
You're living for nothing now, I hope you're keeping some kind of record.

Yes, and Jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
You'd been to the station to meet every train
And you came home without Lili Marlene

And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobody's wife.

Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see Jane's awake --

She sends her regards.

And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
I'm glad you stood in my way.

If you ever come by here, for Jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.

Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.

And Jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear --

Sincerely, L. Cohen


Famous Blue Raincoat - Jennifer Warnes

Μετάφραση Στιχο-Μυθίας

Διάσημο μπλε αδιάβροχο

Είναι τέσσερις το πρωί, τέλος Δεκέμβρη
Σου γράφω για να δω αν είσαι καλά
Η Νέα Υόρκη είναι κρύα, αλλά μου αρέσει εδώ που μένω
Έχει μουσική στην Clinton Street όλο το απόγευμα

Άκουσα ότι χτίζεις το μικρό σου σπίτι βαθειά στην έρημο
Ζεις χωρίς λόγο τώρα, ελπίζω να κρατάς κάποιες σημειώσεις

Ναι, και η Jane γύρισε με μια τούφα απ’ τα μαλλιά σου
Είπε ότι εσύ της την έδωσες
Εκείνη τη νύχτα που σχεδίαζες να ξεκαθαρίσεις την θέση σου…
Ξεκαθάρισες ποτέ..;

Α, την τελευταία φορά που σε είδαμε έμοιαζες πολύ πιο γερασμένος
Το διάσημο μπλε σου αδιάβροχο είχε φθαρεί στον ώμο
Ήσουν στον Σταθμό και συναντούσες τα τραίνα
Και γύρισες σπίτι χωρίς την Λίλυ Μαρλίν…

Και μεταχειρίστηκες την γυναίκα μου σαν μία φλούδα της ζωής σου
Και όταν γύρισε πίσω δεν ήταν γυναίκα κανενός…

Λοιπόν, σε βλέπω εκεί με το τριαντάφυλλο στα δόντια
Ένας ακόμη αδύνατος, κλέφτης τσιγγάνος
Να, η Jane ξύπνησε…

Σου στέλνει τους χαιρετισμούς της…

Και, τι μπορώ να σου πω, αδερφέ μου, φονιά μου,
Τι θα μπορούσα ενδεχομένως να σου πω;
Υποθέτω ότι μου λείπεις, υποθέτω ότι σε συγχωρώ
Χαίρομαι που βρέθηκες στον δρόμο μου…

Αν ποτέ ξαναπεράσεις από εδώ, για την Jane ή για μένα
Ο εχθρός σου κοιμάται και η γυναίκα του είναι ελεύθερη…

Ναι, και ευχαριστώ, για την σκοτεινιά που πήρες από τα μάτια της
Νόμιζα ότι ήταν εκεί για καλό… και ποτέ μου δεν προσπάθησα…


Και η Jane γύρισε με μια τούφα απ’ τα μαλλιά σου
Είπε ότι εσύ της την έδωσες
Εκείνη τη νύχτα που σχεδίαζες να ξεκαθαρίσεις την θέση σου…

Eιλικρινώς…
L. Cohen

5 σχόλια:

  1. Μεγαλείο!!!Δεν γράφονται πια τέτοια κομμάτια!!!Δυστυχώς!Αλλά όπως έχουν αλλάξει όλα, για ποιά αξία να γράψει κανείς κάτι!!!

    Καλό ξημέρωμα!!!

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σκαντζοχοιράκι

    Είσαι αδερφή ψυχή τελικά, δεν χωράει καμιά αμφιβολία...

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ meggie

    Κι εσύ τρίτη βάρδια Μέγκη μου...;

    Καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τι λες τώρα!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Και λέμε κι εμείς οτι γρλαφουμε!!!!!!!! Πάω να σκισω τα γραπτά μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή