Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
Με τα μάτια κλειστά
Στίχοι: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώτα Νέγκα
Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
να με πονέσει πάλι όπως εσύ
κι αφού είπαμε γεια με τα δάκρυα στεγνά
τα παράθυρα αφήνω όλη μέρα κλειστά
Ποτέ δε θα σ' αφήσω μου 'χες πει
να ζήσεις στα όνειρά μου όπως πριν
Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
Xαρά σ' αυτόν που τώρα σ' αγαπά
χαράζει και σ' αγγίζει στα μαλλιά
Κι όμως να! περπατώ μεσ' τον ύπνο σου εγώ
και μου δίνεις φιλιά στα όνειρά σου ξανά
Και σε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειστά
πώς γεννάει στο σκοτάδι η λύπη χαρά
Κανείς δε θα μπορέσει μου 'χες πει
ποτέ να μ' αγαπήσει όπως εσύ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τί κομματάρα είναι αυτή?Αξίζει να πονάς για να το νιώσεις και το αισθανθείς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλείο ο έρωτας!!!Πάει και τέλειωσε!!!
:-)
πιο ωραίος μοιάζει ο κόσμος με τα μάτια κλειστά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκπαιδεύομαι μαζί σου ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη Δευτέρα
:))
Γιώτα Νέγκα....
ΑπάντησηΔιαγραφήμάτια κλειστά...
καρδιά θάλασσα ανοιχτή...
κάποιες φορες τόσο γλυκά πνιγομαι στο στίχο και στη μελωδία..
Μόλις μου χαρισες μια τετοια στιγμη!...
Αμετρητα φιλιά γλυκιάς καλημερας.....
Τι υπέροχοι στίχοι και ερμηνεία !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει ένα τελείως δικό του χρώμα !!!
Σ ευχαριστώ Γιώργο
Καλή εβδομάδα !!!
να σου πω πως τούτο το... μάτι με καθήλωσε, ως θάλασσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήη φωνή της Νέγκα βαθιά και τρυφερή. και οι στίχοι έχουν μια θλίψη που όλους θα έπρεπε ν' αγγίζει...
καλή εβδομάδα Γιώργο!
Μαζί σας κι εγώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεθαίνω μ' αυτό το τραγούδι...
Τυχαία βρήκα το blog σου και χαίρομαι γι'αυτό!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή