Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Ανάβει η ανατολή

Μία λιγάκι παλιότερη παραγγελιά της ~reflection~

Χαρισμένο...



Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Στάμος Σέμσης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας


Σπάει το ρόδι η ζωή
σκορπίζονται τα ρόδια
καθώς ξυπνάω το πρωί
μες στα γυμνά σου πόδια.

Ανάβει η ανατολή
λαμποκοπά η αλήθεια
που με ραμφίζουν σαν πουλί
τα δυο γυμνά σου στήθια.

Και χάνομαι μες στον καιρό
ρίζα βαθιά στο χώμα
όταν με σέρνει στο χορό
το ατέλειωτό σου σώμα.


Δισκογραφία:
Σπάει το ρόδι - 2006

2 σχόλια:

  1. Κοκκινες σφαίρες οι σκέψεις στο επίπεδο της Πραγματικότητας
    και καπου μία ρωγμή ρουφά την Ιδεολογία μας
    προς το Συμπαν της Φαντασίας....
    εκει που γεννιεται αβιαστα η Ποίηση.....


    Σε ευχαριστω....
    οι παραγγελιες καρδιας, ποτέ δεν ξεχνιούνται!!!

    Σε φιλω γλυκά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Ποίηση γεννιέται στις καρδιές που συναντιούνται και μεταγγίζουν χτύπους, αλήθειες και ανάσες...

    Την αγάπη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή