Με αφορμή την χθεσινή βραδιά στο Keratea Art Fesrival, όπου ο Πουλίκας στην κυριολεξία 'τα 'σπασε...'
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Πουλικάκος
Υπάρχω
κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω,
σκλάβα τη ζωή σου θά' χω
κι ας βαδίζουμε σε δρόμους χωριστούς.
Υπάρχω
μέσ' στα μάτια σου που κλαίνε,
μέσ' στα χείλη σου που καίνε
και θα υπάρχω στα τραγούδια που θ' ακούς.
Είμαι της ζωής σου ο ένας,
δε με σβήνει κανένας
κι αν με άλλους μιλάς
κι ώρες-ώρες γελάς
κατά βάθος πονάς,
γιατί σκέφτεσ' εμένα.
Είμαι και αρχή και φινάλε
και στη σκέψη σου βάλε
πως αν κάνεις δεσμό
μέσ' σε λίγο καιρό
θα χωρίσεις γιατί
θα υπάρχω εγώ.
Υπάρχω,
στη χαρά σου και στη λύπη
η μορφή μου δε θα σου λείπει
κι ούτε πρόκειται ποτέ να ξεχαστώ.
Υπάρχω
μέσ' στην τύχη σου που βρίζεις,
στο μυαλό σου που ζαλίζεις
με τσιγάρο μ' αναμνήσεις και πιοτό.
Είμαι...
εξαίρετη η διασκευή από τον διαφορετικό μας Πουλικάκο. πρώτη φορά την ακούω, Γιώργο μου, και χαίρομαι γι' αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφή''Ημουν κι εγω εκει'', που λεει κι ο τιτλος του γνωστου βιβλιου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, και θα συμφωνησω αδερφε οτι κυριως αυτη η διασκευη ειναι τοσο Εντονη.. Μεσ' τη καρδια σου ρε παιδι μου. Μια κι εξω.
Ένας άλλος τρόπος .. οργισμένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί
@ ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καλύτερο έχανες τόσο καιρό Βίκυ...
:-)
@ Άγγελος Σεριάτος * ΣαΛτιΜπΑγΚος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες Άγγελε στην παρέα μας...
Και για να 'χουμε καλό ερώτημα 'που ήσουν κι εσύ;' Στην Κερατέα; Αν ναι πες, όχι πες δηλαδή, άδικο έχω; Δεν 'τα 'σπασε' ο Πουλίκας;
Κι έμαθα (να σας πω και κάτι back stage..) πως όταν ήταν νέος έκανε παρέα με... -ποιον λέτε...; Τον Θεόδωρο Πάγκαλο... Ναι, αυτόν... Τότε που ο τελευταίος ονειρευότανε, λέει, να γίνει κινηματογραφιστής... Έτσι εξηγούνται και τα τόσα Όσκαρ Υποκρισίας...
@ meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιο κοντά στο πνεύμα του τραγουδιού θα 'λεγα εγώ...
Καληνυχτόφιλα γλυκά...