Ανήσυχη ζωή...

Σ’ ένα τραγούδι,πιο παλιό,
μιλούσανε τ’ αγάλματα,
μα τότε ήμουνα παιδί,
δεν πίστευα στα θαύματα.
Ανήσυχη ζωή...

Ηρθε από μάρμαρο η ζωή,
το πρόσωπό μου σμίλεψε,
τα χρόνια γίνανε γραμμές,
βαριές μού πέσαν οι σιωπές
κι η αγάπη αλλού ταξίδεψε.

Κοίτα πώς τα ’φερε η ζωή
και πίστεψα στα θαύματα.
Τώρα το ξέρω πιά καλά,
ό,τι θρηνούν τ’αγάλματα.
Ανήσυχη ζωή...


Λέττη Κοιλάκου