Ενα πολύ όμορφο τραγούδι με ένα σπουδαίο ρεφραίν!
Της ίριδας τα χρώματα, εφτά πληγές στα σώματα
γι αυτούς που βλέπουν τη βροχή πίσω από τζάμια μοναχοί
Της άνοιξης τ’ ανθίσματα, του πόνου χαιρετίσματα
σ’ αυτούς που δίχως αγκαλιά του ήλιου δέχονται φιλιά
Άλλος ο χρόνος κι οι εποχές γι αυτούς που νοιώθουν ενοχές
καλά προφυλαγμένοι
Κι άλλος για ‘κείνες τις ψυχές οπου διαγράφουνε τροχιές
στο τίποτα δεμένοι
Τ’ Αυγούστου χίλια τάματα ματαιωμένα θαύματα
γι’ αυτούς που πέτρινη σιωπή έχουν στο σπίτι τους σκεπή
Του φθινοπώρου αρχίνημα, της μοναξιάς το μήνυμα
σ’ αυτούς που τρέμουν το πρωί σα δέντρο που φυλλοροεί
Άλλος ο χρόνος κι οι εποχές γι αυτούς που νοιώθουν ενοχές
καλά προφυλαγμένοι
Κι άλλος για ‘κείνες τις ψυχές οπου διαγράφουνε τροχιές
στο τίποτα δεμένοι
Κώστας Κολοβός
κατά την άποψή μου, από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει στις στιχο-μυθίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά παρεάκι!
Συμφωνώ με τη Βίκυ. Από τις καλύτερες στιχομυθίες – και βέβαια δεν θα μπορούσα να μη σταθώ λίγο και στη ζωγραφιά: πολύ καλή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσκεφτομαι τι ηχος του ταιριαζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλη εποχη για τους μεν. αλλη εποχη για τους δεν..
καλο βραδυ με φιλια χωρις εποχες.
Ενώνω την φωνή μου με τις προλαλήσασες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστα μου, κάθε σου καινούριος στίχος και μία εμπειρία!
:-)
Ευχαριστώ πολύ. Και για την ιστορία...οι στίχοι γράφτηκαν έχοντας στο μυαλό μου τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου...αλλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας
Λες αλλά... Λέω αχ... Κώστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι πολύ θα του πήγαιναν!!!
Υπόκλιση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας ύμνος για το πως θα ΄πρεπε να ζούμε....ειλικρινά συγχαρητήρια....
ΑπάντησηΔιαγραφή