Στην νυχτερινή μου συντροφιά... Για όλες τις αγρύπνιες που έχουμε μοιραστεί διαδικτυακά!
Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.
Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλείφεις σαν το σκυλί.
Δεν αγαπάς! Αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά,
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το "ωσαννά".
Αγρύπνια της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.
Δισκογραφία:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγρύπνια (2002)
Εμένα με βάζεις μέσα ή μου κρατάς μούτρα;Ε;Υπέροχε και καταπληκτικέ Στιχο-Γιώργη μου;
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))))))
Χιχιχι!!!!και Σμουτς!!!
Μούτρα!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧιχιχι!!!
(Κι άσε το γλείψιμο δεν πιάνει!)
Σμουτς!!!!!!
:-)))
Κοινές λατρείες μας ενώνουν. Όπως τούτη για τον Θανάση. Όπως οι άγριες και όμορφες ώρες τις νύχτας. Κακό πράγμα η… ζήλια, μα εδώ κοίτα πόσο όμορφο αποτέλεσμα έφερε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ νυχτερινή μου συντροφιά!
@ ΛΥΧΝΕ ΚΑΙΟΜΕΝΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΒίκυ μου, η νύχτα ούτε αντέχει, ούτε αντέχεται μακριά από την ζήλεια!
Η χαρά δική μου!!