Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Η Συγγνώμη μιας γενιάς….


Επίκαιρο όσο ποτέ! Του κου Γιώργου Μακριδάκη...


Είμαι η γενιά του Πολυτεχνείου
εγώ, που εξαργύρωσα αγώνες
εγώ, που ανεβασμένη σε κολώνες
είδα το τανκ, στη πόρτα του σχολείου.

Είμαι η γενιά του Πολυτεχνείου
εγώ, που βροντοφώναξα στο ράδιο
εγώ, η μικρή βραβεύτηκα στο Στάδιο
αριστερή είμαι ψάλτης καφενείου.

Είμαι η γενιά του Πολυτεχνείου
εγώ, που αναρριχήθηκα στα έδρανα
εγώ, που τα κονόμησα κι ανάσανα
με λαμογιές, προαγωγός είμαι πορνείου.

Είμαι η γενιά του Πολυτεχνείου
εγώ, γονατιστή ζητώ συγγνώμη
εγώ, απ τα παιδιά μου, η Σαλώμη
τα Σταύρωσα σε μισητό, Τόπο κρανίου…

Γιώργος Μακριδάκης


ΣΗΜ. ΣΤΙΧΟ-ΜΥΘΙΑΣ: Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω ολόψυχα στον κύριο αριστερά της εικόνας που κρατάει την ματωμένη σημαία του Πολυτεχνείου, για να ματώσει ο ίδιος 38 χρόνια αργότερα την Αθήνα με τις δικές του δυνάμεις καταστολής! Το αφιερώνω συνυπογράφοντας την γνωστή επιστολή πια επιστολή της Σεμίνας Διγενή, η οποία, φυσικά, ποτέ δεν πρόκειται να λάβει απάντηση:
 http://ep-anastasi.blogspot.com/2011/07/blog-post_19.html

4 σχόλια:

  1. Ολοι εχουν βολευτει!!!
    Οι φίλοι μου στα δύσκολα
    Πάντα φεύγουν μακριά μου
    Μα όταν εγώ είμαι καλά
    Ξαναγυρνούν κοντά μου …

    Οι φίλοι μου στα δύσκολα
    Αδιάφορα σφυρίζουν
    Μα όταν εγώ είμαι καλά
    Πάντα εδώ γυρίζουν …

    Οι φίλοι μου στο πρόβλημα
    Πάντα κάνουν την πάπια
    Ποτέ δεν ενδιαφέρονται
    Δεν με κοιτούν στα μάτια …

    Ακούν δεξιά κι αριστερά
    Ότι θα πουν οι άλλοι
    Όμως μαζί μου δεν μπορεί
    Κανείς πια να τα βάλει …

    Ξέρω τι φίλοι είναι αυτοί
    Μόνο για το συμφέρον
    Όμως φοβου τους Δαναούς
    Και ότι αυτοί θα φέρουν …

    Όμως κανένας απ αυτούς
    δεν είχε ιδίαν γνώμη
    και ούτε το θάρρος να μου πει
    μια φορά συγνώμη…

    οι φίλοι μου νάνε καλά
    όμορφα να περνάνε
    και τους εχθρούς μου πιο πολύ
    ακόμα ν αγαπάνε….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απόλυτα επίκειρο, εξαιρετικά καλογραμμένο, και αυτοκριτικό.
    Το δε αφιέρωμά σου καίρια στοχευμένο. Μπράβο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κύριε Γιώργο Μακριδάκη, από τα μέχρι τώρα δείγατα γραφής που είχα την τιμή να μοιραστείτε μαζί μου και που οι φίλοι της Στιχο-Μυθίας γνωρίζουν σιγά - σιγά, οφείλω να ομολογήσω πως με έχετε κερδίσει!

    Η τόσο εύστοχη κριτική σας ματιά σε ό,τι ζούμε, η ικανότητά σας να μετατρέπετε την προσωπική σας άποψη σε τραγούδια (και μάλιστα με τόσο διαφορετικές στιχουργικές 'διαλέκτους' κάθε φορά!) και η απόλυτα into the point κατάθεσή σας, αποτελούν τα κυριότερα ζητούμενα, νομίζω, στον σύγχρονο πολιτικό στίχο, ο οποίος, είναι αλήθεια, τόσο εκλείπει στο νέο ελληνικό τραγούδι - γιατί άραγε;

    Δεν είναι σχήμα λόγου: Είναι πραγματική τιμή μας που σας έχουμε στην παρέα της Στιχο-Μυθίας!

    Ειλικρινά πιστεύω πως το τραγούδι θα έχει μεγάλο κέρδος αν βρεθεί ο κατάλληλος συνθέτης να σας μελοποιήσει!

    Και πάλι ευχαριστούμε πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ ΜΑΓΟΣ!

    Μάγε μου, κάθε σου παρέμβαση μας χαροποιεί ιδιαίτερα! Να μας θυμάσαι συχνότερα λοιπόν...


    @ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ

    Αγαπημένε μου φίλε Χριστόφορε, ήμουν σίγουρος ότι ειδικά εσύ με την εμπειρία σου, θα εκτιμούσες μία τέτοια γραφή! Όσο για τον δικό μου ρόλο, πραγματικά με κολακεύουν τα καλά σου λόγια, αλλά απλώς συσχέτισα τον (ευφυή αυτό στίχο) με την σημερινή πραγματικότητα και τίποτε περισσότερο... Ελπίζω ο συσχετισμός αυτός να βρίσκει σύμφωνο και τον στιχουργό μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή