Ένας χρόνος Στιχο-Μυθία! – Η Τζέτζω η τρελή…

10 Ιουλίου σήμερα! Σβήνουμε το πρώτο μας κεράκι λοιπόν!

Άντε σιγά – σιγά θα μάθουμε να περπατάμε και να μιλάμε κιόλας!

Αν και νομίζω πως έχουμε καταφέρει και στεκόμαστε (για τα καλά!) στα πόδια μας! Και μιλάμε κιόλας… Μην σας πω ότι το ‘χουμε ρίξει και στο τραγούδι!

Ένα blog που ξεκίνησε περισσότερο σαν στοίχημα…

Το στοίχημα του Στίχου και του Μύθου!

Σε μια εποχή που στο ελληνικό πεντάγραμμο μοιάζει να κυριαρχεί το τραγούδι που ΔΕΝ ενδιαφέρεται για τον Στίχο και που στερείται παντελώς του Μύθου που το ζωογονεί, δημιουργούνται blogs (η Στιχο-Μυθία δεν είναι μόνη) που βάζουν τον Στίχο στην Πρώτη Γραμμή, παλεύουν να φέρουν στο φως τους Ξεχασμένους Μύθους του και αναζητούν τις Νέες Στιχο - Μυθίες, αυτές που θα του δώσουν (είθε!) μία καινούρια ανάσα…

Θυμάμαι που πριν ένα χρόνο ξεκινούσα, σχετικά άσχετος με το Διαδίκτυο, την Στιχο-Μυθία, με την τεχνική και ηθική βοήθεια του Κώστα (Κώστα μου, χωρίς εσένα τίποτα…) του Kalio και του Άρη Κ. που έγινε και ο νονός του εγχειρήματος,  περίπου σαν προσωπική προσπάθεια…  Το μόνο δεδομένο που είχα, από την θητεία μου στο Μικρό Πολυτεχνείο, ήταν ότι υπάρχουν, σαν κι εμένα (και καλύτεροι μάλιστα!) πολλοί αξιόλογοι Νέοι Στιχουργοί των οποίων οι αγωνίες (ελλείψει κονέ…) είναι μάλλον καταδικασμένες να παλιώσουν και να κιτρινίσουν στα συρτάρια τους…  Και το ‘βρισκα κρίμα!

Γρήγορα ανταποκρίθηκαν κάποιοι από αυτούς - Ανατολή, Λέττη, Ιωάννα, Κουκά μου… Σιγά – σιγά η παρέα μεγάλωνε και μεγαλώνει με ολοένα και πιο γρήγορους ρυθμούς… Ποσοτικά, αλλά κυρίως, ποιοτικά και Ποιητικά! Ήδη αριθμούμε αρκετές δεκάδες νέων στιχουργών που μοιραζόμαστε μαζί με τους αναγνώστες μας (με σταθερά πάνω από 10 – 12 .000 πια μηνιαίες επισκέψεις…) τις προσωπικές μας καταθέσεις ψυχής!

Μένουν να κατακτηθούν πολλά! Και πιστεύω θα τα κατακτήσουμε! Μαζί! Ήδη ένα από τα πρώτα ζητούμενα γίνεται πράξη… Να μας βρει η μουσική! Οι στίχοι μας να γίνουνε τραγούδι!

Το πρώτο τέτοιο πάντρεμα που έγινε μέσα από την σελίδα της Στιχο-Μυθίας, ήταν όταν ο συνθέτης Βασίλης Ρουμελιώτης (γνωστός στους μυημένους από τους Αγώνες Καλαμάτας του Μάνου Χατζιδάκη) συνάντησε τους στίχους της Ειρήνης Ντάκου και της Ανατολής Παπανότη…

Όταν έφτιαχνα τα εισαγωγικά σημειώματα που πλαισιώνουν την μαυροσελίδα της Στιχο – Μυθίας, περιέγραφα τους στιχουργούς σήμερα σαν μία συμμορία τρελών! Το πρώτο τραγούδι που μελοποίησε ο κος Ρουμελιώτης είναι η Τζέτζο η Τρελή!

Τυχαίο;  

Δεν νομίζω….

Στίχοι: Ανατολή Παπανότη

Μουσική &  Τραγούδι: Βασίλης Ρουμελιώτης

Δημιουργός video clip: Μαργαρίτα Πάσχου

Αγκάθια το μαλλί,
για ντέφι και βιολί
τον τενεκέ βαρούσε
τις νύχτες που γυρνούσε,
η Τζέτζο η τρελλή.

Τα μήλα τα μωβιά
τα σάπια της φιλιά,
σκουπίδια που κρατούσε,
στα χείλη τ΄ακουμπούσε,
η Τζέτζο η τρελλή.

Έψαχνε η Τζέτζο τις νυχτιές
κι όλο ρωτούσε τις σκιές,
για κάποιο παληκάρι,
για τον δικό της Πάρη.

Θύμωνε η Τζέτζο το πρωί
και στο φεγγάρι πριν χαθεί,
τα μήλα της πετούσε,
τον Πάρη της ζητούσε

Σκαλί για ουρανό
θα βρει ένα πρωινό,
μαζεύει την ψυχή της
κι αδειάζει το κορμί της,
η Τζέτζο η τρελλή.

Τ΄όνομα της τρελλής
δεν τό ΄ξερε κανείς,
το ΄μάθαν στην κηδεία,
τη λέγαν Ευτυχία,
τη Τζέτζο την τρελλή.

Υ.Γ.1: Για την δημιουργία του σχετικού video απευθύνθηκα στην κα. Μαργαρίτα Πάσχου – αγαπημένη συνεργάτιδα και δημιουργό video clip για τα δικά της, όλα εξαιρετικά, blogs! Ανταποκρίθηκε με πολλή αγάπη! Την ευχαριστώ από καρδιάς!

Υ.Γ.2: Πολλά – πολλά ευχαριστώ σε όλους τους δημιουργούς που καθημερινά μου εμπιστεύονται τους στίχους και τα έργα τους! Και, κυρίως, σε όλους εσάς που μας περιβάλλετε, έναν χρόνο τώρα, με την αγάπη σας και μας δίνετε την Δύναμη να συνεχίζουμε!

Υ.Γ.3: Δεν νιώθω ότι σβήνουμε κάποιο κεράκι σήμερα… Μάλλον ότι το ανάβουμε!!!