Η μπαλάντα της αγοράς

Το 'χουν οι όμορφες μπαλάντες... Μας μελαγχολούν...

Σου άρεσε πάντα να γυρίζεις
στις αγορές και στα παζάρια
βαλίτσες άδειες να γεμίζεις
κεντίδια και μαργαριτάρια

Εμένα μου άρεσε να στέκω
Και να κοιτάζω τους ανθρώπους
να σκέφτομαι, να τραγουδάω
να βρίσκω δρόμους γι άλλους τόπους

Δεν μοιάζαμε σαν δυο σταγόνες
Δεν βγήκαμε φωτοτυπία
είχαμε όμως μια αγάπη
που έγραφε χίλια βιβλία

Ερωτευμένοι ταξιδιώτες
Μια ζωή στο ίδιο τρένο
Τώρα όμως έκλεισαν οι πόρτες
Τώρα εσύ φεύγεις κι εγώ μένω

Κοιτάζω στις φωτογραφίες
Το λαμπερό χαμογελό σου
Σε όλης της γης τις πολιτείες
Σβήνει ο ήλιος ο ζεστός σου

Ήσουν ο άλλος εαυτός μου
Εσύ μου έμαθες να ελπίζω
πες μου πώς τώρα μοναχός μου
να ταξιδεύω συνεχίζω;

Μαρία Αθήνη