Καλωσορίζουμε τον νέο μας στιχουργό, τον Θανάση Διμηνά. που με τον ιδιαίτερα καυστικό του λόγο σχολιάζει την σύγχρονη πραγματικότητα!
Αφού λοιπόν κανείς δεν φταίει
γι' αυτόν το θάνατο
Ανθρώπων πνεύμα αθάνατο
Αθώο το χέρι που πιάνει το πιστόλι
Αθώοι όλοι
και μέτριοι
Μέτριοι, σαν την τέχνη μας
σαν τα όνειρά μας
σαν το κρεβάτι μας
σαν τη ζωή μας
σαν τον καφέ μας...
Παρακαλώ!
ας ρίξουμε τη χαριστική βολή
μια τεράστια πυρηνική ψωλή
γιατί και το ταλέντο της αυτοκαταστροφής μας
μέτριο είναι
Θανάσης Διμηνάς
οταν τα κρεβατια σαπιζουν στην γη
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν το πνευμα μας ψυχωραγει
τοτε περνει θεση σαν αιμοβορα ευχη
του καθε μικρου φασιστα η ψωλη!
παρακαλω αυτα να λειψουν! επουρανιες προσευχες στα αιματοβαμενα χερια του καθε μικρου μπατσου γουρουνιου
Θανάση, σ' ευχαριστούμε πολύ για την παρθενική σου αυτή κατάθεση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πύρινος καταγγελτικός σου λόγος και η πηγαία, όσο και ιδιότυπή σου ειρωνία είναι, νομίζω, από τα ζητούμενα της Σύγχρονης Τέχνης - ειδικά σε μία τέτοια ιστορική συγκυρία, οπως η σημερινή!
Η σελίδα της Στιχο-Μυθίας ήταν και είναι ανοιχτή σε όλους τους Νέους Δημιουργούς να καταθέτουν τις αγωνίες τους και την δική τους προβληματική!
Ευχαριστούμε και αναμένουμε την συνέχεια!
Ανώνυμε φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατανοώ, εν πολλοίς, το μένος σου, θα παρακαλούσα όμως τους σχολιαστές της Στιχο-Μυθίας να είναι λιγάκι πιο προσεκτικοί κατά την κατάθεση των απόψεών τους... Αν μη τι άλλο, μπορούμε να φροντίζουμε την ορθογραφία μας!
Ευχαριστώ!
Καλή αρχή στον φίλο μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω σε μία ακόμη πιο πυρηνική συνέχεια!
Είναι δύσκολο να μοιράζεσαι με άλλους,πόσο μάλλον όταν νοιώθεις"μέτριος",τις βουτιές σου στο σκοτάδι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη πόση χαρά μπορεί να σου δώσει η ανταπόκριση και ο συνχρονίσμος,που απρόβλεπτα επιτυγχάνεται,με άλλους"δύτες"!πάμε για βουτίες από πιο ψηλά..ευχαριστώ
Θ.Δ.