Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε

Το party...



Στίχοι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός & Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Λαθρεπιβάτες
Άλλες ερμηνείες: Παντελής Θαλασσινός


Απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι
στην άμμο με ραδιάκι φορητό
σ' το λέω πως δε γουστάρω άλλος να 'ρθει
το πάρτι είναι για δύο για μας τους δυο

Απόψε το φεγγάρι θα φοράει
το φως απ' τη δική σου τη μορφή
το μόνο που θ' ακούσεις να μιλάει
θα 'ναι η φωνή του βραδινού εκφωνητή

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά

Θα φύγουμε απ' το θόρυβο της πόλης
μια νύχτα που δεν έζησε κανείς
απόψε θα ζηλέψει ο Κηλαηδόνης
το πάρτι που θα κάνουμε εμείς

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά

Απόψε και με λίγη φαντασία
θα μοιάζει με φιλμάκι γαλλικό
χρειάζεται αυτή η διαδικασία
μήπως μπορέσω και σου πω το σ' αγαπώ

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ' ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά

Δισκογραφία:
Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε - 1987
Από την Τήλο ως τη Θράκη - 1999

1 σχόλιο:

  1. αχχχχχχχχχ....... να!!!!!

    τέτοια μου κάνεις νυχτιάτικα και με αιχμαλωτίζεις μεσα στις νότες!!!


    ξαγρυπνη μενω...

    και σε φυλακιζω κι εγω με τη σειρά μου ΕΔΩ:


    Μην αποΚοιμηθείς...
    εχω παραμυθιού ροή στην κοίτη των ματιών μου...
    Μην σε πλανέψουν οι εξωτερικοί Ψίθυροι...
    Συνεργοί κι αυτοί της Επίγειας Πλάνης..

    Κάθισε στο περβάζι να συλλαβίσουμε ο ένας τον άλλο..
    σε απόλυτη σιγή θα ξετυλίξουμε τ'αστέρια απ' την πανοπλία τους..
    Οι στρατιώτες του Σύμπαντος δε θα φρουρούν πια τα Όνειρα..
    θα τα ξυπνήσουμε κι αυτά...
    συνδαιτομόνες στο Τραπέζι μας,
    Αφηγητές της παράλληλης ζωής
    που παρασκηνιακά ανασταίναμε κάθε Βράδυ...

    Σήμερα, μην αποΚοιμηθείς..
    θα ζήσουμε Όνειρο...
    ο Ψίθυρος θα γίνει Αρωμα..
    στο είπα και χθες..

    θα σκάψουμε στους πόρους του δέρματος
    να βρούμε από πού αναδύεται η Ομορφιά μας..

    Σχηματικά διαλύομαι..
    κι όσο σκορπίζω σε θέλω ξάγρυπνο..
    γύρω στα χαράματα θα κληθείς να συλλέξεις τα κομμάτια μας..

    Εσύ μπορείς..
    ιχνηλατικά με βρήκες στο ΜΗΔΕΝ μου
    ή στο Απειρο μιας Αβύσσου..

    Αν αποκοιμηθώ, ξύπνησέ με..
    κράτα με σε αγρυπνία προσευχής,
    στο ΑΜΗΝ επάνω να ενωθούμε με το Φεγγάρι
    που καίγεται στη σκοτεινή πλευρά του..
    πάντα κρυφά..
    πάντα μονο του...

    Όλο το Βράδυ, θα ξετυλίγουμε το Σώμα από τα κουρέλια του πολιτισμού...

    Όλη τη Νύχτα, θα ξετυλίγουμε την ανέμη της Ψυχής μας...

    και ως το πρωί
    Άλλοι θα έχουμε Υπάρξει,
    αποκομμένοι από την Πλάνη του Θολού Καθρέφτη της Επιφάνειας..

    θα εχουμε καθρεφτιστεί ο Ένας βαθιά μέσα στον Άλλο...

    γι'αυτο και μόνο...

    Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
    όσο κι αν οι πειρασμοί νανουρίσματα υφαίνουν με χροιά αποπλάνησης....


    Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
    ας ανακαλύψουμε ΠΟΙΟΙ κρύβονται μέσα μας
    και τόσο Αγαπιούνται μέσα στα ... Όνειρα!!!



    Φιλάκι....χαμένο κλειδί της πιο γλυκιας φυλακής....

    ΑπάντησηΔιαγραφή