Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Αλχημεία

Κάποια νύχτα το φεγγάρι αιμορραγεί ...


Απόψε ορθώθηκε η σελήνη
έξω απ το μικρό παράθυρό μου
και σκόρπισε ένα αυτόφωτο χαμόγελο στη νυχτωμένη κάμαρα.
Κι ύστερα,
κάτι μικρές αιτίες μου προσφερθήκαν σαν αντάλλαγμα
από ένα βρέφος φόβου
που καιρό τώρα μου ζητούσε να το αφήσω να κουρνιάσει
κάτω απ την έρημο που σκεπάζει τα βράδια το κρεβάτι.
Δυο τρία τέρατα οργής με λήστεψαν.
Μου απέσπασαν λίγη πειθήνια αντίσταση.
Είχα φαίνεται αφήσει την πόρτα της ανάμνησης ξεκλείδωτη.
Ύστερα το μετάνιωσαν
και πήγαν και αυτοφυλακίστηκαν  πάνω στην βιβλιοθήκη
μαζί με την υπόλοιπη φυλλοροούσα γνώση.
Σαν διακόσμηση εσωτερική κάποιας ανέγγιχτης σοφίας.
Δύσκολα αυτό το βράδυ θα περάσει.
Μοιάζουν τα αστέρια ακίνητα βουνά που πέταξαν στο σύμπαν.
Να θυμίζουν πως τα εμπόδια είναι πάντα εκεί που τα τοποθετούμε.
Τα εμπόδια στοιβάζονται ακόμα και στον ελεύθερο ουρανό αρκεί να το θελήσουμε εμείς, οι πρωτεργάτες τους.
Τίποτα δεν κινείται απόψε σ αυτό το ασημοφορεμένο δωμάτιο, σ αυτόν τον ελάχιστο μικρόκοσμο.
Τραβάω την διάφανη κουρτίνα μήπως βαρεθεί η σελήνη να κατασκοπεύει τόση απουσία.
Φύγε, έχει κι αλλού ανεκμετάλλευτη ουσία της λέω.
Φύγε, έχει κι αλλού δωμάτια αφρόντιστα  για να πληγώσεις με ασήμι.
Φύγε, εδώ έχουν πέσει τα ρολά από καιρό και δεν έχω και τι να σε ταίσω.
Κι αφού δεν έφευγε -τι επίμονο καμιά φορά το ημίφως -
αθώα της χαμογέλασα και της είπα:
Θα σου μάθω τώρα μια αλχημεία.
Κι όπως έκλεινε αργά τα μάτια της, ευχαριστημένη απ την ανταπόκρισή μου
εγώ δεν δίστασα,
εκεί φαίνεται ο επαγγελματίας.
Είδες που δεν έφευγες;
 ψιθύρισα βραχνά..
Κι έφτιαξα από ασήμι αίμα.


Ζηναΐς 

5 σχόλια:

  1. Καλημερα Κοντα σου μια απλη στιγμη κι ενα σου γελιο φτανει, τον ποιο μεγαλο ευτυχή του κοσμου να με κανει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. http://www.youtube.com/watch?v=TBV239k_z6Y

    Καλημέρα Γιώργο, Καλή εβδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ξέρεις άραγε γιατι δεν έφυγα?..

    θα το διαισθανθεί κάποτε η Υποψία σου?...
    πόσες αιμορραγίες Φεγγαριού χρειάζονται οι... μεταφρασεις σου?...

    η Αληθεια απαιτεί μόνο μία: της Καρδιά μας...


    φιλια...Φεγγάρια σε Πανσέληνο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευτυχώς που υπάρχει και η ποίηση και σπάμε τα δεσμά του μέτρου και της ομοιοκαταληξίας.Αν και πιστεύω οτι η ποίηση θέλει γερή πένα και οχι κυνήγι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ζηναΐδα

    Από το ασήμι στάζετε αίμα...

    Θαυμάζω τον επαγγελματισμό σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή