Στο νερό να πετάξω το χθες... Το στρες... Όλα...
Στον καθρέπτη να κοιτάξω μου λες
Τα Σπασμένα μου μάτια από το στρες
Την αγάπη που έγινε χθες
Μες τον πόνο
Τη φωνή μου να ψάξω μου λες
Να αλλάξω με αύριο το χθες
Το σεντόνι το άσπρο λεκές
Απ' το φόβο
Τα βράδια μου μιλάνε φωνές
Ξυπνάω κι ακούω να κλαις
Να δείχνεις τον δρόμο
Πρωινό ταξίδι
Σου ετοιμάζω ήδη
Κάπου μακριά ο ήλιος να γελά
Πρωινό ταξίδι
Σου ετοιμάζω ήδη
Αφήνω τα παλιά στα πέτρινα κελιά
Στο καράβι ψιθυρίζεις και λες
Στο νερό να πετάξω το χθες
Η αγάπη μας ζει όταν ζουν οι στιγμές
Να πλυθώ στο γαλάζιο του αέρα
Σάκης Αθανασιάδης
sakathanasiadis@gmail.com
http://athanasiadissakis.blogspot.com/
Και να σκεφτείς ότι είμαστε φτιαγμένοι από τόσο νερό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ το στυλ του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο αυτό το:
" Την αγάπη που έγινε χθες,
Μες τον πόνο.."
Ωραίος ο Σάκης Αθανασιάδης!!
@ Φόβος.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στην παρέα μας Φόβε! (Τώρα βέβαια αυτό μου ακούγεται κάπως.. για να είναι ειλικρινής!)
@ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΕ
Χαρά μου μεγάλη, όταν πολύ καλοί δημιουργοί διασταυρώνονται και γνωρίζονται μέσα από την μαυροσελίδα μου...