Κλειδί το Φιλί...
Είχα αφήσει βαθιά στην καρδιά σου,
στο μέρος που φωλιάζουν τα κρυφά όνειρά σου,
με το ίχνος των ζεστών μου χειλιών
μπουκέτα κατακόκκινων φιλιών,
τυλιγμένα με κορδέλες φαντασίας
λουσμένα στη δροσιά μιας υγρασίας,
κλεμμένης απ’ του έρωτα τα χείλη.
Όλο το κόκκινο της ανοιξιάτικης φύσης
σου το ‘χα χαρίσει, για να μ’ αγαπήσεις.
Ξεδίπλωσα μπροστά σου κάθε μου ευαισθησία,
πτυχές του εαυτού μου, χωρίς υποκρισία.
Κόκκινα νοήματα σ’ ερωτευμένες λέξεις…
ήθελα, καρδιά μου, μόνο να μ’ αντέξεις…
…πάνω στο κοκκίνισμα όλης μου της φύσης,
να μ’ αντέξεις, μάτια μου, και να μη μ’ αφήσεις…
Κάκια Π.
http://pavlidoykakia.blogspot.com/
Κι όλο μ'αφήνεις να σ'αφήσω....
ΑπάντησηΔιαγραφήμάτια μου....
μα...
Φιλί φιλί
σε βρίσκω πάλι...
Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από Καρδιάς, Γιώργο....
Αμέτρητα Φιλιά... γλυκά κεράσια στα κόκκινα χείλη...
http://www.youtube.com/watch?v=IYZWiAyLcd0
@ ~reflection~
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς ευχαριστούμε Κάκια... Για τις εμπνεύσεις που μας χαρίζεις... Τις παλιές, τις καινούριες, τις επόμενες...
Για την αφιέρωση, τι να πω..;
Speachless....
Γειά σου Κάκια.Πιστεύω οτι είναι απο τα λίγα που μπορούν ν' ανεβάσουν τον πήχη αυτής της σελίδας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ barbakas
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκλεκτέ μας συνεργάτη ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια!