Φθινοπωρινοί στοχασμοί...
Αν είχε αμπάρες η ζωή
πάνω της θα δενόμουν
στα χέρια με τον Χάροντα
μια μέρα θα πιανόμουν.
Μα η ζωή είναι θέατρο
που κόβεις εισιτήριο
και όταν πέσει η σκηνή
πιάνεις το διαβατήριο.
και φτάνεις έτσι στο γκισέ
με τις βαριές σφραγίδες
και γράφει ο καλαμαράς
τι γλέντησες , τι είδες.
Και φεύγεις με την άνεση
ανθρώπου που δεν ξέρει
αν έχουν φως και ξαστεριές
τα άγνωστα τα μέρη…
Γιώργος Μακριδάκης
m@gior
* Ο πίνακας είναι δανεισμένος από το (πολύ αγαπημένο!) blog της nameliarte
http://nameliarte.blogspot.com/2011/05/40x30.html
Μελίνα μου σε ευχαριστούμε πολύ!!!
Γιώργο μου, έγώ σ' ευχαριστώ από καρδιάς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πάντα μεγάλη η τιμή για μένα!
Οι στίχοι μου άρεσαν πολύ!
@ nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφή@ m@gior
Αν κάτι με συγκινεί περισσότερο απ' όλα στην Στιχο-Μυθία είναι όταν καταφέρνω να φέρνω κοντά ανθρώπους που έχουν τόσο Πάθος για την Τέχνη τους...
Μελίνα μου...
Κύριε Γιώργο Μακριδάκη...
Σας ευχαριστώ εκ μέρους όλων των αναγνωστών της σελίδας αυτής που μας τιμάται με τα Έργα σας!
Μεγάλη μου τιμή!