Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Πάτωμα

...και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία...



Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου // Αρλέτα // Άλκηστις Πρωτοψάλτη


Κοντά στα κύματα
θα χτίσω το παλάτι μου
Θα βάλω πόρτες
μ' αλυσίδες και παγώνια
Και μες στη θάλασσα
θα ρίξω το κρεβάτι μου
γιατί κι οι έρωτες
μου φάγανε τα χρόνια

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια

Ξυπνώ μεσάνυχτα
κι ανοίγω το παράθυρο
κι αυτό που κάνω
ποιος σου το' πε αδυναμία
Που λογαριάζω
το μηδέν μου με το άπειρο
και βρίσκω ανάπηρο
τον κόσμο στα σημεία

Να κοιμηθώ στο πάτωμα
να κλείσω και τα μάτια
γιατί υπάρχουν κι άτομα
που γίνονται κομμάτια...


Δισκογραφία:
Μαμά γερνάω - 1988
Ψίθυροι - 2000
Τα παραμύθια μιας φωνής - 2003

6 σχόλια:

  1. Τί να σχολιάσει κανείς στις 6 το απόγευμα?Άσε να πέσει το βαθύ σκοτάδι, να έχω και το λικεράκι μου για παρέα και θα επανέλθω!!!

    Εκτός, αν γίνω κομμάτια και με πάρει ο ύπνος στο πάτωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. όμορφο!

    Καλημέρα Γιώργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στου δειλινού τα χρώματα ο νους βουτά την πένα και ζωγραφίζει στο χαρτί τση σκέψης μου εσένα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Και μες στη θάλασσα
    θα ρίξω το κρεβάτι μου
    γιατί κι οι έρωτες
    μου φάγανε τα χρόνια"

    ναι! εκείνοι τα φάγανε και εμείς τα χαρίσαμε...
    καλημέρα παρεούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έχω τα μισά σημεία. Φέρε τα άλλα μισά κι εσύ. Να φτιάξουμε έναν κόσμο άρτιο. Κι ας είναι τραγούδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή