Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Στερεότυπα

Και γι' αυτό θυμώνω που θα λέω στον πόνο...



Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Χρυσόστομος Μουράτογλου
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη


Ώρα τρεις τη νύχτα,
ανεβαίνω τα σκαλιά
μα δε νυστάζω
μ' ανοιχτό το φως ξανά,
τη δική σου τη μεριά
ούτε που κοιτάζω

Τι είναι αυτό που λείπει
απ' τη μέσα μου ζωή
τα δάχτυλά σου
μια γουλιά νερό θα πιω
πώς αλλιώς να καταπιώ
πως τα πάντα αλλάζουν

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...

Άμα θες να δεις
τη δικιά μου τη σκιά
αντί για μένα
όπου πάω, τ' ακούς, να 'ρθείς
να κοιτάς από μακριά
το δικό σου ένα

Δε μπορώ να ζω
εδώ μέσα άλλος κανείς
θα βγω λιγάκι
δυο μικρά πουλιά πετούν
στα μηνύματα αδειανό
τ' άσπρο φακελάκι

Πάρε εσύ τα χάδια
τα γυμνά σκοτάδια
τα πρωτότυπα
κι άσε εδώ για μένα
κάτι στοιχειωμένα
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ,
σ' αγαπώ καρδιά μου
στερεότυπά μου
έτσι τ' όνομά μου δεν ξανάκουσα
και γι' αυτό θυμώνω
που θα λέω στον πόνο
σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
λες κι είμαστε αγκαλιά...


Δισκογραφία:
Ντάμα Κούπα - 2007

2 σχόλια:

  1. Ότι έχει πει η Γαλάνη
    μυρίζει Έρωτα
    κι ας μιλά για απώλεια....

    Σε φιλω με καληΝύχτας ευχή που ήδη βουλιαξε στο πιο γλυκό Όνειρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Κάκια!

    Καλημέρα φίλες και φίλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή