Τσαλακωμένη...
Στη χώρα αυτή γεννήθηκε το φως κι η αρμονία
μα τώρα την τιμώρησαν, τη στήσαν στη γωνία
χάρισε τέχνες, θέατρο και τον πολιτισμό
και χρόνια τώρα δέχεται βουβά τον βιασμό
Γνώρισε θάρρος και πυγμή, διχόνοια και δειλία
μα το χειρότερο γι' αυτήν, ήταν η προδοσία
Πατρίδα δεν την ένιωσαν αυτοί που την ορίζουν
θέλουν καρέκλα, χρήματα, για εκλογή βαφτίζουν
Θρηνεί στο πεζοδρόμιο για τ' άμοιρα παιδιά της
που νιώθουνε τη παγωνιά στη δήθεν ζεστασιά της
τσαλακωμένη στην ουρά για να επιβιώσει
ποιος άραγε πατρίδα μου θα έρθει να σε σώσει...
Κουρεύουν καθημερινά την αξιοπρέπεια σου
οι ξένοι δε χωνεύουνε την εθνική μαγκιά σου
μα αυτοί που σ' έφεραν εδώ θα σου λογοδοτήσουν
προτού οι νέοι σου ήρωες, στο απόσπασμα τους στήσουν
Θανάσης Βορδός
Τα είπε όλα Γιώργο το ποίημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή....Γνώρισε θάρρος και πυγμή, διχόνοια και δειλία
μα το χειρότερο γι' αυτήν, ήταν η προδοσία
Πατρίδα δεν την ένιωσαν αυτοί που την ορίζουν
θέλουν καρέκλα, χρήματα, για εκλογή βαφτίζουν....
Γιώργο μου καλή μέρα να έχεις.
Κοιτάζω τ' άστρα τ' ουρανού και πάντα λείπει ένα…είναι αυτό που ευχήθηκα κι έπεσε για σένα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα ειπε ολα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλλάδα χώρα του φωτός
Και του πολιτισμού
Μετέφερες τη λάμψη σου
Σαν είδος αγιασμού …
Εσύ το λίκνο του φωτός
Η λάμψη στους αιώνες
Εσύ είσαι που ξεκίνησες
Τους ολυμπιακούς αγώνες …
Εσύ είχες ακρόπολη
Εσύ και Παρθενώνα
οι ξένοι και οι βάρβαροι
Είχαν μόνο κρυψώνα…
Εσύ τους δώδεκα θεούς
Καθένας και μια λάμψη
Κι άλλοι είχαν Νέρωνα
Τη Ρώμη για να κάψει…
Εσύ είχες το μάρμαρο
Λευκό απ την Πεντέλη
Τον Πλάτωνα τον Περικλή
Και τον Αριστοτέλη!
Τώρα τι γίνανε όλα αυτά?
Ποιος τα θυμάται τώρα?
Κατάντησες πατρίδα μου
Μια πεινασμένη χώρα!
Καλημέρα φίλες και φίλοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσαλακωμένη, αλλά στο χέρι (και στην αξιοπρέπειά μας) εναπόκειται να την ισιώσουμε!
απλα καταπληκτικο το ποιημα σου, ΜΑΓΕ! Φυσικα και ειναι στο χερι μας (και στο χερι του Θεου, θα πω εγω) να ξαναγινει η Ελλαδα αυτο που ηταν και να ειστε ολοι σιγουροι οτι θα ξαναγινει!!! Σας ευχαριστω πολυ, τις καλησπερες μου
ΑπάντησηΔιαγραφή