Πήρα να σου γράψω γράμμα
Κι έγινε πικρό τραγούδι
Και το λέει μια μικρομάνα
Μοιρολόι στο Μαντούδι
Της το κλέβει το μπουγάζι
Και το πάει στη Χαλκίδα
Άλλη μάνα αναστενάζει
Πλέχει τον καημό πλεξίδα
Πήρα να σου γράψω γράμμα
Για τα έρμα μεταλλεία
Η ζωή μας ένα δράμα
Σαν το χάρο η ανεργία
Όμως η γραφή μου μοιάζει
Σαν παλιά εφημερίδα
Τίποτε δεν παραλλάζει
Στο Μαντούδι στη Χαλκίδα
Δημήτρης Καΐτσας
Μπράβο στο φίλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι στίχοι του είναι καταπληκτικοί!
Γιορτάζει γύρω η ανεργία
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν μια μόνιμη αργία
να τσουλάμε τρύπια ρόδα
σ'ανηφόρα σαν κορόιδα.
Μπράβο φίλε συγχαρητήρια.
Τι υπέροχοι, βαθιά ανθρώπινοι στίχοι, μπράβο Δημήτρη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο, πολλούς χαιρετισμούς και καλό βράδυ!
Δυστυχώς πιο επίκαιρο από ποτέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα και την αγάπη μου φίλες και φίλοι μου!...