Εμείς, του '80 επιδρομείς...

Θα το τραγουδήσουμε όλοι στη πλατεία σύντομα !

Καλώς τους !
(ανοίξτε τα μεγάφωνα …)

Εμείς, του ‘80 επιδρομείς, αχρείοι εξαρχής
εκτός κονομημένου κόσμου, εμείς
ανήθικοι διαρκώς, σε τέτοιο καθεστώς
αναίσχυντο δυστυχώς.

Εμείς,

Εμείς, παιδιά μιας συνταγής, παράλογα αρπαχτής
με ονειροταγές ανατροπής,
και μιας ζωής ρηχής και συνθηματικής,
εμείς οι …εκδορείς.


Χρονιές, τα ΜΑΤ και οι φωτιές,
στο Σύνταγμα κλωτσιές και της μετα - πολίτευσης φωνές,
αυτού του εμετού, του αντιλαϊκού
του νέο- εγωισμού.

Εμείς,

Εμείς, παιδιά της αραχτής, το έντεκα παχείς,
με καταθέσεις έξω, ευτυχείς
που ήρθαν ξαφνικά, με Ολυμπιακά,
το απόλυτο πορνό.

Φονιάς, βραδιές μιας συννεφιάς, ο φόβος της σκιάς,
σ αυτή την εποχή, ή μιλάς
της κάθε μιας γενιάς, ή παραγράφεις
και σιωπάς.

Αλλού, το θέμα ήταν αλλού
κι ο πόθος πλουτισμού, ωραίου ίσως, μα όχι ικανού
να κάνει την αρχή, για πίστη Ελληνική
εκεί ήμασταν λειψοί.

Σχεδόν εξήκοντα ετών, με μπλοκ επιταγών
χωρίς κανένα αντίκρισμα, απών
στη γη του κορεσμού, τους τίτλους τ΄ ουρανού
το αίμα του Λαού….


Υ.Γ.  Γραμμένο πάνω στο υπέροχο τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου
       « Εμείς του εξήντα οι εκδρομείς»….


m@gior
Γιώργος Μακριδάκης
11.7.2011
http://magior.blogspot.com/