Όποιος το βρει, ας μας το πει...
Το μήνυμα εστάλη σε μένα να ‘ρθει
μα ξέσπασε μπόρα κι απόμεινε τώρα
σπασμένο μπουκάλι, βρεγμένο χαρτί
Τα γράμματα ψάρια γινήκαν’ μικρά
στης θάλασσας κάτω χαθήκαν’ τον πάτο
κι αφήσανε χνάρια, που ο νους δε γρικά
Αντίγραφο μάλλον θα πρέπει να βγει
μα ποιος το ‘χε γράψει; Φωτιά ας ανάψει
και μέσω σινιάλων, ξανά ας μου το πει
Μ’ αν το ‘χει ξεχάσει ή παίζει κρυφτό;
κι εγώ θα μικρύνω, ψαράκι να γίνω
σε θάλασσας δάση να πάω να κρυφτώ
Στο βάθος το μαύρο θα κάνω εκδρομές
και –ποιος το γνωρίζει;- η μοίρα αν ορίζει
το μήνυμα θα ‘βρω σε κάποια απ’ αυτές
Κώστας Κολοβός
τι όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήτο νόημα ψάχνουμε και χαθήκαμε οι ίδιοι!
Στην αγκαλιά σου αισθάνομαι σαν το μωρό κοπέλι που πέρα από της μάνας του άλλη αγκαλιά δε θέλει
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο Κώστα! Δεν έχω κάτι άλλο να πω!...
ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚώστας