Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ


Όποιος το βρει, ας μας το πει...


Το μήνυμα εστάλη σε μένα να ‘ρθει
μα ξέσπασε μπόρα κι απόμεινε τώρα
σπασμένο μπουκάλι, βρεγμένο χαρτί

Τα γράμματα ψάρια γινήκαν’ μικρά
στης θάλασσας κάτω χαθήκαν’ τον πάτο
κι αφήσανε χνάρια, που ο νους δε γρικά

Αντίγραφο μάλλον θα πρέπει να βγει
μα ποιος το ‘χε γράψει; Φωτιά ας ανάψει
και μέσω σινιάλων, ξανά ας μου το πει

Μ’ αν το ‘χει ξεχάσει ή παίζει κρυφτό;
κι εγώ θα μικρύνω, ψαράκι να γίνω
σε θάλασσας δάση να πάω να κρυφτώ

Στο βάθος το μαύρο θα κάνω εκδρομές
και –ποιος το γνωρίζει;- η μοίρα αν ορίζει
το μήνυμα θα ‘βρω σε κάποια απ’ αυτές


Κώστας Κολοβός

4 σχόλια:

  1. τι όμορφο!

    το νόημα ψάχνουμε και χαθήκαμε οι ίδιοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στην αγκαλιά σου αισθάνομαι σαν το μωρό κοπέλι που πέρα από της μάνας του άλλη αγκαλιά δε θέλει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα σε όλους!

    Υπέροχο Κώστα! Δεν έχω κάτι άλλο να πω!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ευχαριστώ πολύ!
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή