Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

ΕΓΩ


Καημός μεγάλος... Η αιώνια ασθένεια!...


Κάτω απ' το χιόνι θαμμένη η ψυχή σου
το εγώ σου ψάχνει τη λογική σου
σε μια αναζήτηση με χαρακτήρα
τη φλόγα σβήνεις με αναπτήρα

Ιδρώτας στάζει στο μέτωπο σου
στιγμή δε φεύγει απ' το μυαλό σου
καημός μεγάλος σε έχει πνίξει
το φιλαράκι σου στα έχει πρήξει

Τα μάτια γέμισαν τα δάκρυα σου
βοή αδιάκοπη μέσα στ' αυτιά σου
μένεις στο κόσμο σου μακριά απ' όλους
λιμάνι άδειο, με δίχως στόλους

Φυγή αδιάκοπη είναι η ζωή σου
πυγμή και θάρρος λιώνουν μαζί σου
και διώχνεις πάντοτε τη μόνη ελπίδα
την αγκαλιά της να δεις πατρίδα!


Θανάσης Βορδός

1 σχόλιο:

  1. Θαυμάσια σκέψη: "Πατρίδα η αγκαλιά της"
    Ωραίος ο Θανάσης. Ασθένεια ο έρωτας που φεύγει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή