Κυριακή 8 Απριλίου 2012

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΜΙΛΑΩ ΠΑΝΤΑ ΣΙΓΑΝΑ

...για να μην προδώσω το εκκολαπτόμενο θαύμα...


Ό,τι συνάντησα στον κόσμο ως τώρα τα αποτυπώματα μου πάνω στο γυαλί
Ανατινάζεται η φωνή μου στους εξώστες μιας θύμησης
Μετεωρίζονται τα πέλματα μου πάνω από βρώμικα έλη
Μετεωρίζονται και χαϊδεύουν στοργικά την ακύμαντη επάλειψη τους.
Μόνο για το ανύπαρκτο μου δανείζει το σύμπαν φωνή
Παιδί εγώ ενός κινηματογράφου βωβού
Κι ότι είναι συμπαγές μονάχα το αλισβερίσι των ψιθύρων
Ανυπεράσπιστη πορεύομαι στα δίχτυα μιας ανάμνησης του μέλλοντος
Φυλλομετρώ σοφίες
Και πέτρινα αποφθέγματα
Κι εκεί μέσα στη δίνη του αλφαβήτου μου
Επωμίζομαι το βάρος του να μην υπάρχω
Κάποια στιγμή η άμμος η θαλασσινή θα γίνει ζυμάρι μέσα στα ακροδάχτυλα
Κι όπως θα τρίβω την αλμυρή αιωνιότητα πάνω στον άνεμο
Θα σε αντικρύσω ουρανέ
Με τα μάτια καρφωμένα στον ήλιο
Χωρίς την προστασία των φακών που μου χάρισε
Η εκ γενετής ροπή στις κλειδωνιές
Θα σε αντικρύσω ουρανέ
Κι όλος ο κόσμος τότε, μέσα μου θα επαληθευτεί
Γι αυτό μιλάω πάντα σιγανά
Nα μην προδώσω το εκκολαπτόμενο θαύμα


Ζηναΐς

1 σχόλιο:

  1. Αν στην επομενη ζωη μου πουνε να επιλεξω, απο τα θαυματα της γης εσενα θα διαλεξω

    ΑπάντησηΔιαγραφή