ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΑΓΑΠΗΣ

Ένας όμορφος και ντόμπρος λαϊκός στίχος - η δεύτερη κατάθεση του Βαγγέλη!...


Σου μίλησα σε κοίταξα στα μάτια
τα ψέματα εγώ δε τα μπορώ
σου ορκίστηκα σου έδωσα σημάδια
σε πήρα στο δικό μου ουρανό
Κι εκεί που όλα τα πίστευα ωραία
και έμαθα κοντά σου εγώ να ζω
εγώ που’ χα τον έρωτα παρέα
τώρα μου δίνεις για πάντα τον καημό

Αντίγραφο καρδιάς εσύ μου δίνεις
κι αντίγραφο αγάπης μου ζητάς
τα όμορφα τα μάτια σου μη κλείνεις
και μάθε επιτέλους ν’ αγαπάς

Σε πίστεψα και ήθελα να μείνω
κοντά σου τη ζωή μου να περνώ
σε ήθελα δε σκέφτηκα να φύγω
χωρίς εσένα νόμιζα δε ζω
μα όταν το κατάλαβα πως ήσουν
μισή αλήθεια και απέραντο κενό
τα μάτια έκλεισα δεν ήθελα να σβήσουν
το πρόσωπό σου απ’ το δικό μου το μυαλό

Αντίγραφο καρδιάς εσύ μου δίνεις
κι αντίγραφο αγάπης μου ζητάς
τα όμορφα τα μάτια σου μη κλείνεις
και μάθε επιτέλους ν’ αγαπάς


Βαγγέλης