Τι να πω... Τι να πεις... Στη ζωή τι να πούμε...;
Αν δε φύγεις θα φύγω, αποφάσισε τώρα
πριν περάσει η ώρα και φύγει η μπόρα
πριν στεγνώσει η καρδιά, το μυαλό πριν διστάσει
παραδέξου στο τέρμα πως έχουμε φτάσει
Ένα ρούχο παλιό τώρα ο έρωτας μοιάζει
στο κορμί δεν ταιριάζει, μα ούτε κι αλλάζει
ραγισμένα γυαλιά τα φιλιά πέφτουν κάτω
και το βλέμμα αδειανό , μ’ από μίσος γεμάτο
Την αγάπη ξεχάσαμε μόνη στο κρύο
δεν μας φταίει κανείς, μόνο εμείς, και οι δύο
την αλήθεια δε σώσαμε, πώς να σωθούμε;
τι να πω, τι να πεις, στη ζωή τι να πούμε;
Κώστας Κολοβός
Αν δε φύγεις θα φύγω, αποφάσισε τώρα
πριν περάσει η ώρα και φύγει η μπόρα
πριν στεγνώσει η καρδιά, το μυαλό πριν διστάσει
παραδέξου στο τέρμα πως έχουμε φτάσει
Ένα ρούχο παλιό τώρα ο έρωτας μοιάζει
στο κορμί δεν ταιριάζει, μα ούτε κι αλλάζει
ραγισμένα γυαλιά τα φιλιά πέφτουν κάτω
και το βλέμμα αδειανό , μ’ από μίσος γεμάτο
Την αγάπη ξεχάσαμε μόνη στο κρύο
δεν μας φταίει κανείς, μόνο εμείς, και οι δύο
την αλήθεια δε σώσαμε, πώς να σωθούμε;
τι να πω, τι να πεις, στη ζωή τι να πούμε;
Κώστας Κολοβός
..δε μας φταίει κανείς, μόνο εμείς ΚΑΙ οι δύο...
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν ένα ΚΑΙ κάνει σπουδαίο το στίχο!!
Κώστα,πόσο καιρό έχω να σου πω ότι σε θαυμάζω; (Μάλλον από την προηγούμενη ανάρτηση!...)
ΑπάντησηΔιαγραφή