Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Ξυπνάτε!

 Σκληρή γλώσσα από τη νέα γενιά... Αλλά, αν μη τι άλλο, τα νέα παιδιά έχουνε κάθε δίκιο να 'τα χώνουν'!
           

Ανέκδοτη Ηχογράφηση
Στίχοι: Μιχαέλα Κυργιαφίνη
Μουσική: Μιχαέλα Κυργιαφίνη
Ερμηνεία: Μιχαέλα Κυργιαφίνη
Ενορχήστρωση: Νεκτάριος Βασιλείου


Παλιά μας έκλεινε το στόμα ο στρατός
Τώρα ενοχλείται και ο λαός που μας ακούει
Γέροι που μείνανε για πάντα δεξιοί
Και κουλτουριάριδες ψευτοαριστεροί

Κάποτε βγαίναν στους δρόμους με φωτιές
Τώρα κοιμούνται όπου φυτρώνουνε καίδια
Λέν πως δεν ήρθανε καιροί για αλλαγές
Και αυτοί γλεντάν σε πολιτιστικές γιορτές
 
Μα τι τους φταίει κι όλα στο κόσμο παν στραβά
Μήπως την πίνουνε πολύ και την ακούνε
Γέμισε η χώρα με μπαστάρδια χουντικά
Ίσως χρειάζεται να παν...
 
Κάποτε αράζανε στο δρόμο οι φοιτητές
Τώρα αγχώνονται μη φαν καμία σφαίρα
Μπήκαν στα σπίτια μας μπηνέδες με στολές
Να κάνουν έρευνες εξωνιχιστικές
 
Μα τι τους φταίει κι όλα στο κόσμο παν στραβά
Μήπως την πίνουνε πολύ και την ακούνε
Γέμισε η χώρα με μπαστάρδια χουντικά
Ίσως χρειάζεται να παν να γαμηθούνε

9 σχόλια:

  1. Η εξαιρετική σου φωνή και μουσική Μιχαέλα δεν πάνε με αυτούς τους στίχους.Ψάξε για πιο έντεχνα λόγια έστω για τον εποχικό θυμό σου (που δεν είσαι η μόνη)γιατί νομίζω πως έτσι μπαίνεις σε κλισέ, χάνεσαι και είναι άδκο.Ποίηση δεν γίνεται η εποχή αλλά η ψυχή και η ψυχή σπάνια βλέπει το παρών ως ποτέ, γιατί η ύλη γι΄αυτήν απλά είναι ένα τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΠΡΑΒΟ στη Μιχαέλα για την υπέροχη φωνή, τη μουσική και τους στίχους, αλλά και στο Νεκτάριο.

    Γιώργο μου και τρυφερέ πατερούλη,
    XΡONIA ΠΟΛΛA ΣΟΥ!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλαρένια μου σε ευχαριστώ πολύ που με θυμήθηκες! Για να είμαι ειλικρινής δεν το γνώριζα καν πως γιόρταζα σήμερα! Η γιορτή του πατέρα, σε αντίθεση με αυτή της μητέρας, είναι χαμένη κάπου στο διάστημα...

      Ήθελα να σε ευχαριστήσω, αλλά και να σε συγχαρώ εκ μέρους όλων των πατεράδων, για την καταπληκτική (και συγκινητική) σου σημερινή ανάρτηση στο blog σου, αλλά δεν βρήκα χώρο εναπόθεσης σχολίων... Οπότε το κάνω εδώ...

      Εκ μέρους όλων των μπαμπάδων λοιπόν: Σε ευχαριστούμε πολύ!!!

      Διαγραφή
  3. Πέρα για πέρα αληθινοί στίχοι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο!όσο για τα"πιο έντεχνα λόγια",θέλω να απαντήσω στον Κ.Αθανασιάδη,ότι,είναι για τους σοφούς γέροντες.Το ώμο δύσκολα γίνεται κλισέ.Μη ξεχνάτε τη γενιά των Μπιτ..Μιχαέλα αν την ακούγανε..μπορεί και να της απαντούσανε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μη αποδοχή κριτικής, από έναν ποιητή, μήπως είναι μια μορφή φασισμού;Μήπως κάποιοι εδώ πέρα κλωσσάτε το αυγό του φιδιού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ένα από τα σημαντικότερα κεκτημένα της Δημοκρατίας (στο βαθμό που την έχουμε κατακτήσει...) είναι η Κριτκή - το δικαίωμα στην έκφρασή της, αλλά κι η υποχρέωση της αποδοχής της ως τέτοια, είτε μας αρέσει, είτε όχι!

    Σεβόμενος αυτό το αξίωμα δεν έχω απορρίψει ποτέ σχόλιο, όσο κι αν το αποδέχομαι ή όχι. Εάν δεν το αποδέχομαι θα απαντήσω και θα δεχτώ την ανταπάντηση.

    Στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου όμως, που θεωρώ πως μας ωφελεί όλους, θα πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι εντελώς άλλο πράγμα το να κάνω την κριτική μου κι άλλο το να προσβάλλω τον άλλο! Αυτό με βρίσκει παντελώς αντίθετο!

    Ένα ποίημα, ένα τραγούδι ή ένα σχόλιο μπορεί να μας αρέσει, μπορεί να μας είναι αδιάφορο, ή μπορεί να μας θυμώνει κιόλας! Είναι άδικο όμως (θα έλεγα: τερατώδες!) να προσβάλουμε με λέξεις, που ίσως δεν πολυκαταλαβαίνουμε κιόλας την βαρύτητά τους, ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε!

    Προφανώς τα γράφω όλα αυτά με αφορμή το τελευταίο Ανώνυμο σχόλιο - καίτοι δεν κατάλαβα καλά αν αναφέρεται στο τραγούδι ή σε κάποιο άλλο σχόλιο. Και για να είμαι ειλικρινής, μου είναι αδιάφορο! Αυτό που έχει σημασία είναι να προστατεύσουμε τον πολιτισμό μας - ακόμη κι απ' τον ίδιο μας τον εαυτό, όταν αυτός παρεκτρέπεται!...

    Θα παρακαλούσα τους φίλους αναγνώστες και τις φίλες αναγνώστριες, να σέβονται, αν μη τι άλλο, έναν χώρο που έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς και τις πλέον διαμτρικά αντίθετες απόψεις - κι αυτό οι συχνοί και προσεκτικοί επισκέπτες του ιστολογίου το γνωρίζουν! Ευχαριστώ!....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μιχαέλα μου, πρωτοάκουσα αυτό το τραγούδι πριν δύο καλοκαίρια με μια κιθάρα σ' εκείνη την μαγική βρδιά στην Παναγία... Μου είχαν κάνει αίσθηση οι κοφτεροί του στίχοι και η φωνή σου. Αλλά και το 'θράσος' σου να το πεις ακόμπιαστα μπροστά σ' ένα κοινό που αποτελούνταν από συγχωριανούς, αλλά και την Μαρία Φαντούρη και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο!

    Ήταν τότε που μου είπες ότι είχες μελοποιήσει και ένα δικό μου στιχάκι...

    http://stixo-mythia.blogspot.gr/2010/09/blog-post_15.html

    Χθες όταν είδα το βιντεάκι και το άκουσα σ' αυτή την άψογη (!) εκτέλεση, δεν χρειάστηκε καν δεύτερη σκέψη να σου το ζητήσω - και σ' ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση!

    Λοιπόν θα το πω απερίφραστα: Νομίζω μως είσαι ταλεντάρα! Έχεις φωνή, έχεις άποψη, καλή γραφή και τσαμπουκά!

    Για να είμαι ειλικρινής, εγώ συμφωνώ με όλα σχεδόν τα σχόλια που γράφτηκαν εδώ κι ας είναι και διαμετρικά αντίθετα - σε ένα όμως νομίζω πως συμφωνήσαμε όλοι: στο ταλέντο σου! Ίσως επειδή (και ηλικιακά αλλά και ιδιοσυγκρασιακά), να ανήκω κάπου ανάμεσα στους 'επίδοξους γερο-σοφούς' και στους 'οργισμένους νέους'. Δεν έχει και πολύ σημασία αυτό...

    Σημασία έχει ότι εδώ εχουμε ένα εικοσάχρονο κορίτσι με πολύ μέλλον μπροστά του! Έτσι θέλω να πιστεύω!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μπράβο Μιχαελα, ο στίχος σου ξυράφι μου αρέσει που τα χώνεις γιατί όντως τους χρειάζεται να παν να γαμηθούν ελπίζω και εγώ να μην μεταλλάξεις τον στίχο σου
    γιατί το πολιτικό τραγούδι δεν είναι απαραίτητα << έντεχνη ποίηση >>

    αλλά μπορεί να είναι και καταγγελία.. αυτό που προσωπικά μου άρεσε αν και ίσως να μην το είχες και στο νου σου είναι ότι άκουγα μια νέα Δημητριάδη

    ξανά μπράβο Αρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή